5 РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Бу – Ерусалим. Мен оны халкъларнынъ арасында ерлештирдим. Чевре-четини мемлекетлернен сардым.
Дувам алдынъа етип барсын, меним фигъаныма къулакъ ас!
Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Тереклерини кесинъиз, Ерусалимге къаршы уджюм обаларыны япынъыз. Бу шеэр джезаланаджакъ, ичи эр тюрлю зорбалыкъкъа толу.
Инсан толу олгъан шеэр бир озю къалды; халкълар арасында буюк олгъан шеэр тул къадын киби олды; виляетлер арасындаки башлыкъ къулгъа чевирильди.
Мен санъа багъышлагъан дюльберлигинъ сенинъ гузеллигинъни къусурсыз япты, ве о, халкъларгъа белли олды. РАББИ-ТААЛЯ бойле дей.
– Инсан огълу, бир кирпич алып, огюнъе къой да, онынъ устюнде Ерусалим шеэрининъ ресимини яп.
Булардан да бир къач данесини кене атешке атып якъ. Андан чыкъаджакъ атеш бутюн Исраиль халкъына даркъайджакъ.
Якъупнынъ сагъ къалгъан огъуллары бир чокъ халкъларнынъ арасында РАББИ ёллагъан чыкъ киби, отларгъа ягъгъан ягъмур киби оладжакъ. Олар ич бир адамгъа таянмаз, ич кимсени беклемез.
Сиз – дюньянынъ нурусынъыз. Дагъ тёпесинде ерлешкен шеэр гизли оламаз.
Эписи бир рухий ичимликни иче эдилер, оларнен берабер баргъан рухий къаядан сув иче эдилер. О къая исе Месих эди.
Оларны унутмайып тутунъыз. Онынъ ичюн башкъа халкълар сизни акъыллы ве анълагъан, деп саяджакълар. Бутюн бу низамнамелер акъкъында эшиткенинен, олар: «Ялынъыз бу миллет – акъыллы ве анълагъан халкътыр!» – дерлер.
Козьлеринъиз огюнде РАББИ гъайып этеджек миллетлер киби, сиз де гъайып оладжакъсынъыз, чюнки сиз Алланъыз олгъан РАББИнинъ сесини эшитмединъиз.