Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ехезкель 5:11 - Мукъаддес Китап

11 – Мен ант этем, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Меним Азиз Еримни писликлеринъизнен ве арамлыкъларынъызнен арамлагъанынъыз ичюн, Мен Озюм сизни ашалайджагъым, сизни аджымайджагъым, мерамет этмейджегим.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ехезкель 5:11
48 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

РАББИ: «Мында Меним Намым оладжакъ», – дегенине бакъмадан, о, РАББИнинъ Сарайында чешит къурбан ерлерини къурды,


Менашше РАББИнинъ Сарайында озю яптыргъан Ашера путуны ерлештирди. Шу Сарай акъкъында РАББИ Давуткъа ве огълу Сулеймангъа: «Шу Сарайда ве Исраильнинъ бутюн къабилелеринден Мен сайлангъан Ерусалим шеэринде Меним Намым даима оладжакъ.


Падиша Ехуда падишалары япкъан Ахаз эвининъ юкъары одасынынъ дамындаки къурбан ерлерини ве РАББИнинъ Сарайы эки азбарында Менашше тарафындан япылгъан къурбан ерлерини йыкътырды. Оларны къырып, тозуны Кидрон вадийине септи.


РАББИ: «Ерусалимде Меним Намым даима оладжакъ», – деген РАББИнинъ Сарайында къурбан ерлерини къурды.


Менашше путнынъ эйкелини япты ве оны РАББИнинъ Сарайында ерлештирди. РАББИ бу Сарай акъкъында Давуткъа ве онынъ огълу Сулеймангъа шойле деген эди: «Мен бутюн Исраиль къабилелеринден сайлагъан Ерусалим шеэринде ве бу Эвде Меним Намым даима оладжакъ.


Бундан гъайры, руханийлернинъ ве халкънынъ эписи башлыкълары да чокъ имансыз шейлер яптылар, башкъа миллетлернинъ эписи писликлерининъ артындан юрдилер, РАББИ Ерусалимде азиз эткен Сарайыны арамладылар.


онъа атылыр ве ич аджымаз, ельнинъ кучюнден о, мытлакъа къачмагъа тырышыр.


Коклер севинсин, ер юзю къувансын, денъиз ве ичиндекилер гурьлесин!


Я РАББИ, мени ачувынъда дегиль де, адалетнен джезала, ёкъса мен бутюнлей гъайып оладжагъым.


Энъ эвеля, акъсызлыкълары ве гуналары ичюн оларны къатты джезалайджагъым, чюнки Меним топрагъымны джиренч олюлернен арамладылар ве Меним мемлекетимни писликлерге толдурдылар.


Адымны ташыгъан Эвнинъ ичине олар тюрлю джиренч шейлерини къойдылар ве оны арамладылар.


Мен сизлерге къайта-къайта къулларымны пейгъамберлерни ёллап: «Ойле джиренч ишлерни этменъиз! Оларны кореджек козюм ёкъ!» – дей эдим.


РАББИ ниетини беджерди, къадимий куньлерде айткъан Сёзюни ерине кетирди; аджымаздан, ерге урды, душманларынъа сенинъ алынъа къуванмагъа, сени чекиштиргенлерге енъмеге ёл ачты.


Балалар ве къартлар сокъакъларда, ерде ята; къызларымнен огъулларым къылычнен ольдюрильди; гъазаплангъан кунюнъде оларны ольдюрдинъ, оларны аджымаздан сойдынъ.


Олар анда къайткъанда, андан эр арамлыкъны ве эр писликни котерип атаджакълар.


Пис арамлыкъларнынъ артындан кеткенлерге исе Мен япкъанларына коре акъкъыны береджегим. Бойле дей РАББИ-ТААЛЯ.


РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Бакъ, сени кореджек козю олмагъанларгъа, санъа джиренч олгъан адамларнынъ къолларына Мен сени берем.


Олар даа шуларны Манъа къаршы яптылар: Меним Азиз Еримни арамладылар, Меним афталыкъ раатлыкъ куньлериме сайгъы косьтермедилер.


Балаларыны путларгъа къурбан эткен куню Меним Азиз Ериме кирип, оны арамладылар. Меним Эвимде буны яптылар!


Мен, РАББИ, буны айтам. Вакъыт якъынлаша, ве Мен буны япаджагъым. Энди Мен арткъа къайтмам, аджымам, пешман да этмем. Сен юрген ёлларынъа коре ве ишлеринъе коре джезаланаджакъсынъ, – дей РАББИ-ТААЛЯ.


падишалыкълар арасында энъ алчакъ оладжакълар ве эндиден сонъ башкъа халкълардан бир даа юксек олмайджакълар. Мен оларны ойле алчакъ япаджагъым ки, бир даа башкъа халкъларгъа падишалыкъ этип оламайджакълар.


Оларгъа шойле джевап бер: «Озюмнен ант этем, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Мен гунакярнынъ олюмини истемейим, амма онынъ ярамай ёлларындан къайтып, яшайджагъыны истейим. Къайтыныз! Озь яман ёлларынъыздан къайтынъыз! Исраиль халкъы, сиз ольмек керексинъизми?»


Олар босагъаларыны Меним босагъам янына къурдылар, къапуларынынъ первазыны Меним къапум первазынынъ янына ерлештирдилер. Меннен оларнынъ арамызда тек бир дивар бар эди. Олар озьлерининъ япкъан писликлеринен Меним мукъаддес Адымны арам эттилер. Шунынъ ичюн ачувымда Мен оларны ёкъ эттим.


Ябанджыларны, юреги ве бедени сюннет этильмегенлерни Азиз Ериме кирсетип, сиз Эвимни арамлайсынъыз. Манъа ашымны – ягъ ве къан кетиргенде, чешит тюрлю писликлеринъизнен васиетимни бозасынъыз.


Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Чевре-четинъизде яшагъан халкълардан даа да бетер олгъанынъыз, низамнамелеримни беджермегенинъиз ве къанунларымны тутмагъанынъыз, къомшу халкъларнынъ къанунларыны биле тутмагъанынъыз ичюн,


Паалы ильванларынен олар гъурурландылар, олардан пис джиренч путларны яптылар. Шунынъ ичюн Мен ильванларыны олар ичюн арам япаджагъым.


Санъа мераметнен бакъмам, сени аджымам, япкъан ишлеринъ ве ишлеген пис шейлеринъ ичюн сени джезалайджагъым. Сонъ Мен РАББИ олгъанымны билирсинъиз!»


Санъа мераметнен бакъмам, сени аджымам, япкъан ишлеринъ ве ишлеген пис шейлеринъ ичюн сени джезалайджагъым. Сонъ Мен Джезалайыджы РАББИ олгъанымны билирсинъиз.


РАББИ манъа: – Инсан огълу, буларны коресинъми? Даа да пис шейлерни кореджексинъ, – деди.


Сонъра О мени РАББИ Эвининъ ичери азбарына киргизди. Анда, РАББИнинъ Сарайы киришинде, Эйван ве къурбан ерининъ арасында 25-ке якъын акъай тура эди. Олар РАББИнинъ Сарайына аркъасыны айландырып, бетлерини куньдогъуш тарафына чевирип, кунешке ибадет эте эдилер.


Шунынъ ичюн Меним ачувым оларгъа тёкюледжек! Оларны аджымам, мерамет этмем. Къулакъларыма чокъ къычырсалар биле, оларны динълемем!


Шунынъ ичюн Мен оларны аджымам, мерамет косьтермем. Япкъанларыны озьлерининъ башына тюшюреджегим, – деди.


Башкъаларына исе: – Онынъ артындан шеэрни кечип кетинъиз де, къалгъанларны аджымайып, мерамет этмейип ольдюринъиз, – дегенини эшиттим.


Бойле этип, Исраиль огъулларыны арамлыкътан къорчаланъыз. Ойле олмаса, оларнынъ арасында олгъан Мескенимни арамлайджакълар ве озь арамлыгъында оледжеклер.


РАББИ Якъупнынъ шуретинен ант этти: – Керчектен де, онынъ япкъан ишлеринден ич бирини бир вакъыт унутмайджагъым.


Бу ерде яшагъанларны башкъа аджымайджагъым, – дей РАББИ. – Мына, Мен эр кесни якъын адамнынъ ве падишанынъ къолуна береджегим. Олар мемлекетни хорлайджакъ, Мен исе оларны оларнынъ къолундан къуртармайджагъым.


– Олар Менимки оладжакълар, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – О куню Мен оларны Озюмнинъки, Меним барлыгъым деп япаджагъым. Баба озюне хызмет эткен огълуны насыл аджыса, Мен де оларны ойле аджыйджагъым.


Эгер еудийлернинъ гунасы бутюн дюньягъа эйилик олды исе, ве оларнынъ бозулувы башкъа халкъларгъа эйиликни кетирди исе, бутюн Исраиль къайткъанда, не къадар эйилик олур?!


Эгер Алла терекнинъ озь пытакъларыны аджымагъан олса, сени де аджымаз.


Озь Огълуны аджымагъан, Оны эпимиз ичюн олюмге берген Алла Онен берабер бизге эр шейни бермезми?


РАББИ оны багъышламагъа истемез, онъа къаршы РАББИнинъ гъазабы ве куньджюлиги янаджакъ. Бу китапта язылгъан эписи къаргъышлар башына тюшип, РАББИ онынъ адыны ер юзюнден силип ташлар.


Алла Ибраимге сёз бергенде, Озь Озюнен ант этти, чюнки Озюнден буюк ич бир шей ёкъ.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ