11 Эр кунь белли бир вакъытта ичеджек сувунъ да учь мешребе олсун.
Шунынъ ичюн анълавы олмагъанындан халкъым сюргюнликке кетеджек, мырзалары ачлыкъ чекеджек, топ-топ адамлар сувсузлыкътан къыйналаджакъ.
Эр кунь белли бир вакъытта ашайджакъ ашынъ бир чаначыкъ олсун.
Япылгъан отьмеклерни арпа пителери киби аша. Адам бокъуны якъып, оларны халкънынъ огюнде пишир.
Сонъра О, даа бойле деди: – Инсан огълу! Мен ойле япарым ки, Ерусалимге отьмек алып кетирмейджеклер. Адамлар отьмекни азар-азар чекеджеклер ве оны къасевет ичинде ашайджакълар. Сувуны да азар-азар ольчейджеклер ве къоркъудан къалтырап ичеджеклер.
Алла ёллагъан адам Алланынъ сёзлерини айта, чюнки Алла Озь Рухуны аджымайып бере.