1 – Инсан огълу, бир кирпич алып, огюнъе къой да, онынъ устюнде Ерусалим шеэрининъ ресимини яп.
– Къурулгъан кунюнден башлап бугуньгедже бу шеэр Мени ачувландыра ве гъазапландыра эди, шунынъ ичюн Мен ондан юзюмни чевиреджегим.
Ордуларнынъ РАББИси бойле дей: – Тереклерини кесинъиз, Ерусалимге къаршы уджюм обаларыны япынъыз. Бу шеэр джезаланаджакъ, ичи эр тюрлю зорбалыкъкъа толу.
– Сен исе, инсан огълу, Вавилон падишасынынъ къылычы кельсин деп, эки ёлны бельгиле. Экиси де бир мемлекетте башласын. Ёл шеэрге бурулгъан ерде бир косьтергич къой.
Мен пейгъамберлернен лаф эттим, Мен Озюм чокъ руя оларгъа косьтердим, пейгъамберлернен кинаели икяелерни айттым.
– Ер юзюндеки эписи халкълардан Мен тек сизни сайладым. Шунынъ ичюн къабаатларынъыз ичюн сизни джезалайджагъым.