3 Сол къолунъдан яйынъны урып тюшюреджегим, сагъ къолунъдан окъларны чыкъарып атаджагъым.
Халкъларнынъ мырзалары топландылар, Ибраимнинъ Алласынынъ халкъына къошулдылар, чюнки ер юзюнинъ къалкъанлары Алланынъкидир! О, юксек котерильгендир!
Алла халкъларнынъ Падишасы олды; Алла мукъаддес тахтына отурды!
Беля кунюмде Раббини къыдырдым, гедже къолумны котерип, ич тюшюрмейджегим, джаным исе теселлини ред эте.
Алланы хатырлап, инъильдедим, тюшюнджеге далып, джаным зайыфлашты. Сэла
– Инсан огълу! Мен Мысыр падишасы фыравуннынъ кучьлю къолуны къырдым. О тюзельсин деп, къылыч тутаджакъ къадар яхшы олсун деп, оны даа кимсе багъламады, илядж бермеди, саргъы сармады.
Мен сени четке чевиририм, шималь кенарларындан сени алып кетиреджегим, Исраиль дагъларына сени кирсетеджегим.
О куню Йизреэл вадийинде Исраильнинъ яйларыны сындыраджагъым.
Окъчу аякъ устюнде турамайджакъ, аягъы тез олгъан къачып оламайджакъ, атлы озь джаныны къуртарамайджакъ.