1 РАББИ манъа шойле деди:
Олар экиси куньбатышта фелестинлилерге атыладжакъ, уджюм этип, куньдогъушта яшагъанларны талайджакълар, Эдом ве Моавны юмрукънен ураджакълар, Аммон балаларыны бойсундыраджакълар.
О куню РАББИ юкъарыда кок ордусыны джезалайджакъ, ер юзюнде ер падишаларыны джезалайджакъ.
Меним Азиз Ерим оларнынъ арасында эбедиен олгъанда, халкълар биледжеклер ки, Мен, РАББИ, Озюм ичюн Исраильни азиз эттим.
– Инсан огълу! Юзюнъни Гог тарафына, Магог мемлекетине, Рошнынъ, Мешекнинъ ве Тувалнынъ ёлбашчысына чевир де, онъа къаршы пейгъамберлик этип,
– Инсан огълу! Гоггъа къаршы пейгъамберлик эт де, бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Эй, Рошнынъ, Мешекнинъ ве Тувалнынъ ёлбашчысы Гог! Мен санъа къаршым.
О куню Ерусалимни бутюн къабилелер ичюн агъыр бир таш япаджагъым. Оны котермеге тырышкъан эр кеснинъ кобеги мытлакъа тюшеджек. Ер юзюнинъ бутюн миллетлери Ерусалимге къаршы бирлешеджек.
Алтынджы мелек озь пиаласыны буюк Фират дерьясына тёкти. Куньдогъуштаки падишаларгъа ёл ачылсын деп, дерьянынъ суву къуруды.
Олар бутюн ер юзюни къапладылар, азиз халкънынъ ордусыны ве Алланынъ севимли шеэрини сарып алдылар.
