Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Ехезкель 32:2 - Мукъаддес Китап

2 – Инсан огълу! Мысыр падишасы фыравун акъкъында агъла ве онъа бойле айт: – Сен халкъларнынъ арасында озюнъни арслан деп сайдынъ. Озюнъ исе денъиз джанаварына ошайсынъ. Сен озенлеринъде бир тарафтан экинджи тарафкъа атыласынъ, аякъларынънен сувларны булатасынъ, озенлерини буландырып таптайсынъ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Ехезкель 32:2
27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Ехуда огълум, сен яш арслансынъ, гъаниметинънинъ устюнден котерилесинъ. О, арслан дайын, ер устюнде пысып отурды – оны раатсыз этмеге кимнинъ джесарети етер?


Къазанда къайнаткъан киби, терен сувларны къайнатыр, денъизни къайнагъан ягъгъа чевирир.


Аджеба, мен санъа денъизимми? Я да денъиз джанаварыммы? Не ичюн башыма къаравул къойдынъ?


Яман адамнынъ огюнде къалтырагъан инсафлы адам – суву булангъан чокъракъ, кирленген чешме кибидир.


Заваллы халкънынъ яман акимдары – окюрген арслан, адамгъа атылгъан аюв кибидир.


айванларнынъ падишасы олгъан, кимсеге ёл бермеген арслан,


О куню РАББИ агъыр, буюк ве къавий къылычынен ливьятанны – къачкъан йыланны ураджакъ, ливьятанны – бургъучлангъан йыланны джезалайджакъ, денъиз аждерханы ольдюреджек.


Котериль, котериль, эй, РАББИнинъ къолу! Къудретли ол! Къадимий заманлардаки киби, эвельки несиллерде олгъаны киби, котериль! Сен Рахавны парча-парча кесмединъми? Денъиз аждерханы урмадынъмы?


Арслан ормандан еринден чыкъа, халкъларны харап этмеге келе, мемлекетинъизни бош ве бакъымсыз этмек ичюн, озь еринден чыкъа. Шеэрлеринъ йыкъыладжакъ, адамсыз къаладжакъ.


Нил дерьясы киби юксельген, акъымлар киби сувлары далгъалангъан ким?


Дерья киби юксельген Мысырдыр, акъымлар киби сувлары далгъаланды. О: «Котерилирим ве ер юзюни къапларым, шеэрни ве анда яшагъанларны ёкъ этерим», – дей.


Ашыкъып кельсинлер де, бизлер ичюн агъласынлар, козьлеримиз козьяш тёксюн, кирпиклеримизден сувлар акъсын.


Олар сенинъ акъкъынъда агълайджакъ ве шойле айтаджакълар: «Эй, денъизджилернинъ шеэри, намлы шеэр! Насыл олды да, гъайып олдынъ! Сен ве шеэрлилеринъ денъизде кучьлю эдинъиз, бутюн ялы боюны къоркъуза эдинъиз.


– Инсан огълу! Тир акъкъында агълав тюркюси йырла,


Къаарь-къасевет ичинде, агълав йырыны сёйлейджеклер ве: «Ким, Тир киби, денъиз арасында гъайып олды? – деп, сенинъ акъкъынъда агълайджакълар.


– Инсан огълу! Тир падишасы акъкъында агъла да, онъа шойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Сен – къусурсызлыкънынъ мисали, акъылгъа толу, гузелликте энъ яхшы эдинъ.


падишалыкълар арасында энъ алчакъ оладжакълар ве эндиден сонъ башкъа халкълардан бир даа юксек олмайджакълар. Мен оларны ойле алчакъ япаджагъым ки, бир даа башкъа халкъларгъа падишалыкъ этип оламайджакълар.


Оларгъа бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Фыравун, Мысыр падишасы! Мен санъа къаршым! Сен озенлернинъ ичинде яткъан буюк джанаварсынъ. Сен: «Нил дерьясы менимки, мен оны озюме яптым», – дейсинъ.


– Мына олар йырлайджакъ агълав тюркюси. Оны йырлап, халкъларнынъ къызлары Мысыр ве онынъ бутюн ордулары акъкъында агълайджакълар, – дей РАББИ-ТААЛЯ.


– Инсан огълу! Мысыр халкъы ичюн агъла, оларны ве намлы халкъларнынъ къызларыны ашагъы дюньягъа, мезаргъа кеткенлернен берабер ат.


Яхшы отлакъта отлагъанынъыз сизге аз олдымы? Нечюн къалгъаныны аякъларынъызнен таптап чыкъасыз? Темиз сув ичкенинъиз аз олдымы? Нечюн къалгъаныны аягъынъызнен буландырасыз?


Шева ве Дедан, Таршишнинъ алыш-веришчилери ве яш аскерлери сенден сорайджакълар: «Сен ягъмаламакъ ичюн кельдинъми? Хырсызламакъ, алтын-кумюшни алып кетмек, айван ве малларны тартып алмакъ ичюн орду топладынъмы? Чокъ гъанимет эльде этмек истейсинъми?»


Арслан киби, ыргъачы арслан киби, пысып ята, Оны котермеге кимнинъ кучю бар? Санъа яхшылыкъ тилеген яхшылыкъ корер, Сени къаргъагъан исе къаргъышкъа огърасын!


Энди, ким Меним бу сёзлеримни эшитип, оларны беджерсе, озь эвини таш устюнде къургъан акъыллы адамгъа ошайджакъ.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ