7 Амма, Мени динълемеге истемегени ичюн, Исраиль халкъы сени де динълемеге истемейджек. Бутюн Исраиль халкъы къатты манълайлы, таш юрекли бир халкътыр.
Бетлерининъ сымалары оларгъа къаршы шаатлыкъ эте; олар гуналары акъкъында ачыкъ айталар, Содом халкъы киби, гизлемейлер! Вай, джанларына беля! Бу яманлыкъны башларына озьлери тюшюрдилер!
Инат олгъанынъны, бойнунъда демир дамарлары, манълайынъ да бакъырдан япылгъаныны биле эдим.
Онынъ ичюн ягъмурлар кесильди, баарь ягъмуры да ягъмады. Сенинъ бетинъ – ороспунынъ бетидир, ич де утанмадынъ-арланмадынъ.
– РАББИнинъ Адындан бизге айткъан сёзлеринъни динълемейджекмиз.
Я РАББИ, козьлеринъ акъикъатны корьмейджекми? Сен оларны урдынъ – олар такъаттан кесильмеди; къырып ташладынъ – джезаны къабул этмеге истемейлер, таштан къатты олдылар, тёвбе этмеге истемедилер.
– Эшитсинлер деп, кимнен лаф этейим? Кимни тенбиелейим? Къулакълары къапалы, эшитип оламайлар, РАББИнинъ сёзлерини динълемеге истемейлер, оларны бегенмейлер.
Сизге къаравуллар къойып: «Боразан сесини динъленъиз», – дедим, амма олар: «Динълемейджекмиз», – дедилер.
Оларгъа бутюн бу сёзлерни айтаджакъсынъ, амма сени динълемейджеклер; оларны чагъыраджакъсынъ, амма джевап бермейджеклер.
Олар бойсунмаз ве таш юрекли балалардыр. Мен сени оларгъа йиберем. Сен оларгъа РАББИ-ТААЛЯнынъ сёзлерини хабер этеджексинъ.
Онынъ ичинде къан тёкюльди. Бош къаяда къан тёкюльди. Оны топракъ олмагъан ерде тёктилер, шунынъ ичюн топракъ оны къапаталмады.
Лафлары анълашылмаз, тиллери къыйын, сёзлери эшитильмеген чокъ халкъларгъа сени йибермейим. Сени бойле халкъларгъа йиберген олсам да, олар сени динълер эди.
Лякин Мен санъа да къатты бетни ве къатты манълайынъны береджегим, ве сен оларгъа ошайджакъсынъ.
Лякин олар динълемеге истемедилер, Менден бетлерини чевирдилер, эшитмемек ичюн де къулакъларыны тыкъаттылар.
Юреклерини таш киби къатты яптылар, ве Ордуларнынъ РАББИси Озь Рухунен эвельки пейгъамберлернен ёллагъан Къанунны ве эмирлерини олар динълемеди. Онынъ ичюн Ордулар РАББИсининъ буюк ачувы оларнынъ башына тюшти.
Сизни динълеген адам Мени динълей. Сизни ред эткен адам исе Мени ред эте. Мени ред эткен исе Мени Ёллагъанны ред эте.
– Эй, Ерусалим, Ерусалим! Пейгъамберлерни ольдюрген ве онъа ёлланылгъан адамларны ташларнен ургъан шеэр! Тавукъ озь чипчелерини къанатлары астында насыл топласа, Мен де къач кере сенинъ балаларынъны Озь яныма топламагъа истедим, сизлер исе истемединъиз.
Мемлекетининъ халкъы исе мырзадан нефретлене экен. Олар онынъ артындан эльчилерни ёллап: «Бу адам бизге падиша олгъаныны истемеймиз», – деп илян этелер.
РАББИ Смаилге: – Халкъ санъа не десе де, оларны динъле. Олар сени дегиль де, Меним падишалыгъымны ред эттилер.