4 Сонъра О, манъа бойле деди: – Инсан огълу! Исраиль халкъына кет ве Меним сёзлеримни оларгъа айтып бер.
О вакъыт мен РАББИнинъ манъа ачкъан эписи шейлерини сюргюн этильгенлерге айтып бердим.
Шунынъ ичюн оларгъа пейгъамберлик эт. Инсан огълу, пейгъамберлик эт!
О, манъа бойле деди: – Инсан огълу! Мен сени Исраильнинъ огъулларына, Манъа къаршы чыкъкъан халкъкъа йиберем. Бугуньге къадар оларнынъ озьлери де, баба-деделери де Манъа къаршы чыкъып, гуна япалар.
Олар бойсунмаз ве таш юрекли балалардыр. Мен сени оларгъа йиберем. Сен оларгъа РАББИ-ТААЛЯнынъ сёзлерини хабер этеджексинъ.
Олар сени истесе – динълесинлер, истемесе – динълемесинлер, амма сен Меним сёзлеримни бу инат халкъкъа хабер эт.
Шунынъ ичюн, инсан огълу, Исраиль халкъына айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Деделеринъиз Менден вазгечип, даа шунда Манъа къаршы яманлыкъ яптылар:
Тур да, сюргюнликте яшагъан халкъынъа кет. Истесе – сени динълесинлер, истемесе динълемесинлер, амма оларгъа шуны айт: «РАББИ-ТААЛЯ шойле дей…»
Сонъра О, манъа: – Инсан огълу! Мен санъа берген бу кягъытны тойгъандже ашап, ашкъазанынъны толдур! – деди. Мен оны ашадым. Ашагъанда, агъзым бал киби татлы олды.
Лафы анълашылмаз адамларгъа, тили къыйын олгъан халкъкъа Мен сени йибермейим. Мен сени Исраиль халкъына йиберем.
Иса: – Мен тек Исраиль халкъынынъ адашкъан къойларына йиберильген эдим, – деди.
Мукъаддес Рух устюнъизге тюшкен сонъ, сиз кучь-къувет аладжакъсыз, Ерусалимде, бутюн Еудиеде, Самариеде ве дюньянынъ кенарынадже Меним шаатларым оладжакъсыз, – деди.