Мен корьген бу руя эвельки корьген руяларнен бир эди. Мен бунъа ошагъан руяны, Алла шеэрни ёкъ этмек ичюн кельгенде, Кевар озенининъ янында корьген эдим. Мен бетимнен ерге йыкъылдым.
Сонъра адам мени шималь къапудан Сарайнынъ алдына алып кельди. Бакъсам, не корейим, РАББИнинъ Шурети бутюн РАББИнинъ Эвини толдурды. Мен бетнен ерге йыкъылдым.
О, бурулгъан кягъытны алгъанда, дёрт айван ве йигирми дёрт акъсакъал Къозунынъ алдына ерге йыкъылдылар. Эр бирининъ къолунда арфа ве алтын чанакълар бар эди. Чанакълар къокъулы миске, азизлернинъ дуваларына толу эди.