22 Мен анда олгъанда, РАББИнинъ къолу меним устюмде эди. О, манъа: – Тур да, вадийге чыкъ. Анда Мен сеннен лаф этеджегим, – деди.
Энди тур да, шеэрге бар. Анда санъа не япаджагъынъны айтарлар, – деди О.
РАББИнинъ къолу меним устюмде эди. О, мени Озь Рухунен тышары чыкъарды ве вадийнинъ ортасына къойды. Вадий кемиклерге толу эди.
Мына, вадийде эвелькиси корьгеним киби, анда манъа Исраиль Алласынынъ Шурети корюнди.
къасдийлилернинъ топрагъында, Кевар озени ялысында РАББИ Бузийнинъ огълуна, руханий Ехезкельге хабер этти. Анда РАББИнинъ къолу онынъ устюнде эди.
Ель мени юкъарыгъа котерип, алып кетти. Мен къасевет ве ачувнен кеттим. РАББИнинъ кучьлю къолу устюмде эди.
Сюргюн этильгенимизден сонъ 25-инджи йылында, йылнынъ башында, айнынъ онунджы куню, Ерусалим шеэри йыкъылгъандан сонъ 14-юнджи йылында, тамам шу куню РАББИнинъ къолу устюмде эди. О, мени анда кетирди.