1 Манъа: – Инсан огълу! Огюнъдеки шейни аша. Бурулгъан бу кягъытны аша ве Исраиль халкъына кетип, оларнен лаф эт, – деди.
О, манъа бойле деди: – Инсан огълу! Мен сени Исраильнинъ огъулларына, Манъа къаршы чыкъкъан халкъкъа йиберем. Бугуньге къадар оларнынъ озьлери де, баба-деделери де Манъа къаршы чыкъып, гуна япалар.
Мен Кевар озени ялысындаки Тель-Авив шеэринде яшагъан сюргюн этильгенлерге кельдим. Анда, олар яшагъан еринде, оларнынъ арасында буюк шашкъынлыкъ ичинде еди кунь къалдым.
Бу ишлернен огъраш, оларгъа бутюнлей озюнъни багъышла. О вакъыт сенинъ мувафакъиетинъ эписине бес-белли оладжакъ.
О вакъыт Мен дедим: – Мына, бурулгъан кягъытта Меним акъкъымда язылгъаны киби, Мен Сенинъ истегинъни беджермеге кельдим, эй, Алла!