4 Сенинъ кенарларынъ узакъкъа денъизнинъ ичине узаналар; къуруджыларынъ сенинъ гузеллигинъни даа гузель яптылар:
Онынъ еринде денъиз ортасында балыкъчылар озь агъларыны къурутмагъа къояджакълар. Мен сёз берем, – дей РАББИ-ТААЛЯ. – Халкълар шеэрни чайпап кетеджеклер,
денъиз киришинде ерлешкен, чокъ ялы халкъларнен алыш-вериш япкъан Тир шеэрине айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Эй, Тир, сен: «Меним гузеллигим къусурсыз», – дейсинъ.
эписи тахталарынъны Сенир ардычларындан ясадылар, мачта япмакъ ичюн, Ливан кедрини алдылар,
Яратылгъан кунюнъден башлап ёлларынъ къусурсыз эди. Лякин бир кунь сенде яманлыкъ ачылды.
Гузеллигинъ ичюн юрегинъ къопай олды, шан-шуретинъ ичюн акъылынъ гъайып олды. Мен сени ерге аттым, падишаларнынъ козю огюнде масхара эттим.