9 Шунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Къан тёккен шеэрге беля олсун! Мен атеш якъмакъ ичюн, чокъ одун къояджагъым.
Къурбан атеши чокътан азырланды, падишаны терен чукъурдаки буюк атеш беклей. Атешинде одуны пек чокъ. РАББИнинъ уфюрмеси, янгъан кукюрт киби, оны туташтыраджакъ.
Къоркъудан олар таянгъан аркъа-къая йыкъыладжакъ, байракъларны корип, башлыкъларынынъ отьлери патлайджакъ, – дей РАББИ. Онынъ атеши – Сион дагъында, оджагъы – Ерусалимде яна.
– Инсан огълу! Ерусалимге айланып бакъ да, азизликлерге къаршы айт, Исраиль топрагъы акъкъында пейгъамберлик эт.
Исраиль топрагъына бойле айт: РАББИ шойле дей: Бакъ, Мен санъа къаршы чыкъаджагъым, къындан къылычымны чыкъараджагъым ве сенинъ догъру адамларынъны да, яман адамларынъны да ёкъ этеджегим.
– Инсан огълу! Суд этеджексинъми? Къан шеэрини суд этеджексинъми? Эписи писликлерини онъа косьтер де,
Шунынъ ичюн Мен гъазабымны оларгъа тёкеджегим, ачувымнынъ атешинен оларны бутюнлей ёкъ этеджегим, оларнынъ япкъанларыны озь башларына авдараджагъым, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Чокъча одунларны топла, атешни якъ, этни яхшы пишир. Ягъы къайнап битсин, кемиклер къавурылып, янсынлар.
РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: Къан тёккен шеэрге беля олсун! Бу къазан тотлангъан, тоттан темизленмеген къазан! Оны бошатынъыз, этни кесек-кесек ичинден чыкъарынъыз, джереп чекменъиз.
Къан тёккен шеэрге беля! О, ялангъа ве ягъмагъа толу, мында ягъмаджылыкъ токътамай.
«Къан тёкип, шеэрлерни къурдынъ, акъсызлыкънен къасабаларны яптынъ. Алынъ фена!»
Алла Оны танымагъанларны ве Раббимиз Исанынъ Къуванчлы Хаберине бойсунмагъанларны алевленген атеш ичинде джезалайджакъ.
Оларгъа ошап, Содом ве Гомора ве оларнынъ этрафындаки бутюн шеэрлерде яшагъанлар да чокъ ороспуландылар ве башкъа бедени олгъанларнен ятмагъа истедилер. Энди эбедий атеште оларнынъ джезалангъаны адамларгъа орьнек олды.
Юзюм салкъымлары шеэрнинъ тышында сыкъылды. Ондан акъып чыкъкъан къан бир озен олып, 320 километр узакълыгъына барды, атнынъ югенине къадар котерильди.
Буюк шеэр учь къысымгъа болюнди. Миллетлернинъ шеэрлери ёкъ этильди. Алла буюк Вавилон шеэрини унутмагъан; О, онынъ башына Озь дешетли гъазабыны, шарапкъа толу къадесини киби, тёкти.
Азизлернинъ ве пейгъамберлернинъ къаныны тёккенлери ичюн, Сен оларгъа къан ичирдинъ, оларгъа шай да керек!
Амма къоркъакъ, имансыз, игренч, адамларны ольдюрген, ороспу, джады, путперест ве бутюн яланджыларнынъ къысмети – атеш ве кукюрт янгъан гольдедир. Бу, экинджи олюмдир.