Сонъра адам мени шималь къапудан Сарайнынъ алдына алып кельди. Бакъсам, не корейим, РАББИнинъ Шурети бутюн РАББИнинъ Эвини толдурды. Мен бетнен ерге йыкъылдым.
– Бу сонъки Эвнинъ шан-шурети эвелькисинден буюк оладжакъ! – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Шу ерде Мен тынчлыкъ-аманлыкъ береджегим! Бу – Ордулар РАББИсининъ сёзлери.