РАББИ кетен урба кийген кишиге шойле деди: – Керувларнынъ тюбюндеки копчеклернинъ арасына кир. Керувларнынъ арасындан янгъан комюрлерни авучларынъа толдур да, шеэрге ат, – деди. Сонъ мен о киши анда киргенини корьдим.
О, дерсинъ, элини узатып, мени сачларымдан тутты. Сонъра ель мени ернен кок арасына котерип, Алланынъ руясында мени Ерусалимге, шимальге бакъкъан ич къапусына кетирди. Анда Алланынъ куньджюлигини къозгъагъан пут эйкелининъ ери бар эди.