32 Бу сыр буюк; мен Месих ве иманлылар джемиети акъкъында айтам.
Сени Яраткъан – акъайынъдыр. Онынъ Ады – Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Азизи – Къуртарыджынъ! Онъа «Бутюн Ер Юзюнинъ Алласы» дейлер!
Келинни аладжакъ адам – киевдир. Лякин киевнинъ янында тургъан ве оны динълеген досту киевнинъ сесини эшитип пек къувана. Мен де бойле бутюнлей къуванам.
Мен сизлер акъкъынъызда Алла киби къасевет этем, чюнки мен сизлерни Месихке, бир акъайгъа киби, нишанладым ве сизни Онъа темиз къыз оларакъ бермеге истейим.
Шу себептен акъай, ана-бабасыны къалдырып, озь апайына япышаджакъ, ве олар экиси бир вуджут оладжакълар.
Бойлеликнен, эр биринъиз озь апайларынъызны, озюнъизни киби, севинъиз. Апай исе озь акъайыны урьмет этсин.
Мен ичюн де дува окъунъыз: эр вакъыт агъзымны ачкъанымда, манъа керек олгъан сёз берильсин, Къуванчлы Хабернинъ сырыны къоркъмайып бильдирейим.
О вакъыт юреклеринъиз севгинен бирлешип ве мукеммель анълавнынъ байлыгъыны алып, теселли тападжакъсынъыз ве Алланынъ сырыны – Месихни биледжексинъиз.
Шубесиз, акъикъий диннинъ сыры буюктир: Алла инсан беденинде корюнди, Онынъ догърулыгъы Рухта ачылды. О, мелеклерге корюнди, халкъларгъа бильдирильген эди. Дюньяда Онъа инандылар; шурет ичинде О, коклерге котерильди.
Иманлылар джемиетининъ хызметчилери де урьметли адамлар олсун. Олар экиюзьлю, чокъ шарап ичмеге севген, арам акъчагъа тоймагъан сою олмасын,
Мен мукъаддес шеэрни, янъы Ерусалимни корьдим. Киеви алдына безенип чыкъаяткъан келин киби, шеэр коктен, Алланынъ огюнден эне эди.