20 эльчилернинъ ве пейгъамберлернинъ темелининъ устюнде къоюлгъансынъыз. Темельташ исе – Иса Месихнинъ Озюдир.
Устюнде паалы, ольчюсине коре кесильген ташлар ве кедр агъачлары къоюлгъан эди.
Масхаралыкъ ве акъаретни менден узакълаштыр, чюнки мен шаатлыкъларынъны сакълап туттым.
Икмет озюне эв къурды, онынъ еди дирегини тикледи,
Бунынъ ичюн РАББИ-ТААЛЯ бойле дей: – Бакъынъыз! Мен Сионда бир ташны – сыналгъан, къыйметли, коше башында темельташны къояйым. Онъа ишангъан адам къоркъмайджакъ.
Олардан темельташ, олардан мых, олардан дженк яйы, олардан бутюн халкъ башлыкълары чыкъаджакъ.
Шунынъ ичюн Мен санъа айтам: сен – Пётрсынъ, ве бу къаянынъ устюнде Мен Озь Топлашувымны къураджам. Оны олюлер дюньясынынъ кучьлери биле енъип оламайджакълар.
Иса оларгъа айтты: – Я сиз Языда: «Къуруджылар келишиксиз деп четке ташлагъан таш бинанынъ темельташы олды. Козюмиз огюнде япылгъан аджайип шей – Алланынъ ишидир!» – денильгенини окъумадынъызмы?
Алла иманлылар джемиетине биринджиден эльчилерни сайлады, экинджиден пейгъамберлерни, учюнджиден оджаларны сайлап къойды. Сонъ базыларгъа аджайип ишлер япмакъ, хасталарны тедавийлемек, ярдым этмек, башлыкъ этмек, чешит тиллерде лаф этмек къабилиетини багъышлады.
Шунынънен, иманлылар джемиетининъ диреклери сайылгъан Якъуп, Кифа ве Юхан, манъа берильген эйиликни корип, манъа ве Барнабагъа онъ къолуны узаттылар: биз халкъларгъа барайыкъ, олар исе сюннетли еудийлерге барсынлар, деп келиштилер.
Бу сыр адамларнынъ эвельки несиллерине бильдирильмеди, шимди исе Месихнинъ азиз эльчилерине ве пейгъамберлерге Мукъаддес Рухнен ачылды:
Онда тамыр атып ве Онда озь омрюнъизни къурып, огренгенинъиз киби, иманынъызда къатты олунъыз, чокъ шукюрлер этинъиз.
Языда бойле айтылгъан: – Бакъынъыз! Мен Сионда темельташны къояйым. Мен Оны сайладым ве къыйметли яптым. Онъа инангъан адам ич утанмаз.
Шеэр диварларынынъ он эки темели олып, оларда Къозунынъ он эки эльчисининъ адлары язылгъан эди.