13 Оракъларынъызны ишлетинъиз, – ашлыкъ пишти. Келинъиз, юзюмни басынъыз, – юзюм сыкъылгъан ерлер толу, шарап фычылары ташалар. Халкъларнынъ яманлыкълары пек буюк!
Содом сакинлери исе пек къара юрекли адамлар эдилер. Олар РАББИнинъ козьлеринде чокъ гуна къазана эдилер.
Аморлыларнынъ яманлыгъы озь къарарына даа етмегени ичюн, мында тек дёртюнджи неслинъ къайтаджакъ.
– Содом ве Гомора тарафларындаки къыямет кучьленди, – деди РАББИ. – Гуналары пек агъырдыр.
О вакъыт оракъ вакътына ошайджакъ: оракъчылар башакъларны ораджакъ, Рефаим вадийинде башакъларны джыяджакълар,
– Юзюмни бир Озюм бастым, халкълардан ич бири ёкъ эди янымда. Оларны ачувнен бастым, гъазапнен таптадым; къанлары урбаларыма сачрады, бутюн кийимлериме септирдим.
Ордуларнынъ РАББИси, Исраильнинъ Алласы, бойле дей: – Вавилон къызы – басылаяткъан арман кибидир, аз къалды да, оракъ вакъты келеджек.
Меним эписи кучьлю адамларымны Рабби ёкъ этти; йигитлеримни йыкъмакъ ичюн, манъа къаршы чокъ адамны топлады; юзюмни баскъаны киби, Рабби Ехуда къызыны таптады.
Халкъымны сюргюнликтен къайтаргъанымдан сонъ, санъа да, Ехуда, джеза куню, оракъ вакъты киби, келеджек.
Оларны сачкъан – Шейтандыр. Оракъ вакъты – дюньянынъ сонъу, оракъчылар исе – мелеклер.
Ашлыкъ пишкен сонъ, адам оракъны къолуна ала – берекетни джыймагъа вакъыт кельди.
Озюнъе еди афта сай. Пишкен ашлыкъны оракънен орып башлагъан вакътынъдан бу еди афтаны сай.
Мен бакъсам, бир беяз булутны корьдим. Булутнынъ устюнде инсан огълуна ошагъан Бири отура эди. Онынъ башында алтын тадж ве къолунда кескин оракъ бар эди.
Онынъ агъзындан бир кескин къылыч чыкъып тура; онен О, халкъларны ура. Демир таягъынен О, оларгъа падишалыкъ япа, Къудретли Алланынъ атешли гъазабыны душманларынынъ башларына тюшюре. Юзюм сыкъкъан ерден чыкъкъан шарап киби, оларнынъ устюне гъазабы акъа.