26 О заман сиз тойгъандже ашарсынъыз, сизлер ичюн аджайип шейлер япкъан Алланъыз РАББИнинъ Адыны шуретлейджексинъиз. Сонъ халкъым эбедиен масхара олмайджакъ.
Мен санъа кетирген багъышлавымны ал. Алла мени багъышлады, ве меним эр шейим бар. Якъуп Исавгъа пек ялварды, ве Исав бахшышларны алмагъа разы олды.
Олар енъильмез шеэрлерни ве берекетли топракъларны, чешит яхшы мал-мулькке толу эвлерни, къаядан кесильген къуюларны, юзюмликлерни ве зейтюн багъчаларыны, чокътан-чокъ мейва тереклерини тартып алдылар. Олар ашап тойдылар, семирип, Сенинъ япкъан буюк эйиликлеринъден кейфлендилер.
Ер эбедиен тепренмесин деп, оны къатты темель устюне къойгъансынъ.
Фукъарелер РАББИге умют багъласалар да, сиз оларнынъ ниетини мыскъыллайсыз.
Мен къабаатымны бойнума алдым, гунам ичюн пешман этем.
Аллагъа тюркюлер йырланъыз, Онынъ Адына чалгъы чалынъыз! Булутларнынъ устюнде Юргенни юксельтинъиз! Онынъ Ады – РАББИ, къуванынъыз Онынъ алдында!
Эбет, Сен оларны тайгъалакъ ерлерге къойдынъ, буюк теренликке оларны атаджакъсынъ.
Инсафлы адам тойып ашай, яман адамнынъ къурсагъы исе ач къала.
– Къызкъардашым, келиним! Мен багъчама кирдим, мюрюмни къокъулы отларымнен топладым, солакъ балымны ашадым, шарабымны сютюмнен ичтим. – Эй, достлар! Ашанъ, ичинъ! Эй, севгилилер! Севгиден сархош олунъ!
Я РАББИ! Сен Меним Алламсынъ, Сени юксельтип, Адынъны макътарым. Сен аджайип ишни яптынъ, эвель-эзельден ниет эткенинъни толусынен беджердинъ.
Онынъ ичюн Ибраимни сатын алгъан РАББИ Якъупнынъ эви акъкъында деди ки: – О заман Якъуп бир даа утанмаз, бир даа бети ап-акъ кесильмез.
РАББИ Исраильни исе къуртараджакъ, Исраиль эбедиен къуртулгъан оладжакъ. Сизлер эбедиен не масхара оладжакъсынъыз, не де утанаджакъсынъыз.
Падишалар сизни беслейджек, апайлары сизге даялыкъ этеджек. Бетлеринен ерге тюшип, аякъларынънынъ тозуны ялайджакълар. О заман Мен РАББИ олгъанымны биледжексинъ, Манъа ишангъанлар утанмайджакъ.
Къоркъма, масхара олмайджакъсынъ, утанма, ашаланмайджакъсынъ. Яшлыкъ айыбынъны унутаджакъсынъ, туллыкъ масхаралыгъынъны бир даа хатырламайджакъсынъ.
Отьмек олмагъан шей ичюн кумюшинъизни берменъиз, тойдурып оламагъан шейлер ичюн къазангъан паранъызны тёлеменъиз. Мени дикъкъатнен динъленъиз, ве яхшы шейлерни ашайджакъсынъыз, джанынъыз леззетли ашларгъа тояджакъ.
Топракъ берекет береджек, сиз ашап тояджакъсынъыз ве бу топракъта раат яшайджакъсынъыз.
Адамгъа такъат берген отьмекни сизден ёкъ этеджегим. Бир фурунда он къадынынъыз пителерни пиширеджек, отьмегинъизни чекисине коре береджеклер. Сиз ашайджакъсынъыз, амма тоймайджакъсынъыз.
Арман вакътынъыз юзюм джыйыладжакъ заманына къадар узанаджакъ, юзюм джыйыладжакъ заманы сачув заманына къадар узанаджакъ. Сиз озь ашынъызны тойгъандже ашайджакъсынъыз ве топрагъынъызда раат яшайджакъсынъыз.
Ашайджакъсынъ, амма тоймайджакъсынъ, ашкъазанынъ бош къаладжакъ. Сакълайджакъсынъ, амма сакълап оламайджакъсынъ. Сакъланып къалгъанны да сизден къылычнен тартып аладжакълар.
О куню сен Манъа къаршы япкъан яманлыкъларынънен озюнъни масхара этмейджексинъ. Мен сенинъ аранъдан къопай ве бурун котерген эр бир адамны узакълаштыраджагъым. Сен Меним мукъаддес дагъымда башкъа озюнъни юксек тутмайджакъсынъ.
Ордуларнынъ РАББИси оларны къорчалайджакъ. Олар душманларыны ёкъ этеджек, сапан ташларыны таптайджакъ. Шарап киби, душманларнынъ къаныны ичеджеклер ве шамата чыкъараджакълар. Къурбан чанакълары киби, къурбан ерининъ кошелери киби, толу оладжакълар.
Бу пек яхшы ве аджайип олур! Йигитлер ве къызлар богъдай отьмегини ашайджакъ, янъы шарап ичеджек ве оларнынъ эр шейи яхшы оладжакъ.
Языда айтыла ки, Онъа иман эткен ич кимсе утанмаз.
Ишанч исе бизни алдатмаз, чюнки бизге берильген Мукъаддес Рух юреклеримизни Алланынъ севгисинен толдурды.
Язылгъаны киби: Мына, Мен Сионда сюрюндирген ташны, йыкътырыджы къаяны къоям. Онъа иман эткен адам утанмайджакъ.
Туварларынъыз ичюн тарлаларынъызда отны берерим. Сиз де тойгъандже ашарсынъыз», – япаджакъ.
Алланъыз олгъан РАББИнинъ огюнде огъулларынъыз ве къызларынъызнен, къулларынъыз ве хызметчи апайларынъызнен берабер шенъленинъиз. Шахсий топракъ мирасы олмагъан, аранъызда яшагъан левийлилер де шенъленсинлер.
Лякин бунынъ эписини Алланъыз олгъан РАББИ сайлайджакъ ерде, Онынъ огюнде аша. Огълунъ ве къызынънен, къулунъ ве хызметчи апайынънен берабер аша. Аранъызда яшагъан левийли де сеннен ашасын. Алланъ олгъан РАББИнинъ огюнде къолларынъызнен бутюн япылгъанына къуван.
Анда, РАББИ-Таалянъызнынъ огюнде къоранталарынъызнен берабер ашанъыз ве РАББИ-Таалянъызнынъ сизге берген бахшышларына, озь къолларынъызнен осьтюрген бутюн махсулларынъызгъа шенъленинъиз.
Ашап-тойгъанда, Алланъ олгъан РАББИни алгъышла, чюнки санъа шу яхшы топракъны О берген.
Бу дюньядаки зенгин адамларгъа буны буюр: олар гъурурланмасын, келип-кеткен зенгинликке дегиль, Аллагъа умют багъласынлар. О, бизге эр шейни бизим кейфленювимиз ичюн бол-бол бере.
Шимди, балалар, Онда къалынъыз, ве О, пейда олгъанда, джесюр олайыкъ, О, къайтып келеджек вакъытта утанып чекильмейик.