22 Эй, кийик айванлар, къоркъманъыз! Чёль отлакълары отны осьтюрир, тереклер мейва берер, инджир ве юзюм де озь берекетини кетирир.
Топракъны ишлегенинъде, топракъ санъа озь кучюни башкъа бермейджек. Сен ер юзюнде долашкъан къачакъ оладжакъсынъ, – деди.
О, сенинъ акъикъатынъны, ярыкъ киби, парылдатыр, догърулыгъынъны, уйле ярыгъы киби, япар.
Сен башкъа адамларны башымыз устюнде къойдынъ; биз атештен ве сувдан кечтик; Сен исе бизни аманлыкъ ерге чыкъардынъ.
Мен Сенинъ Эвинъе бараджагъым, бутюнлей якъыладжакъ къурбанларны кетиреджегим, Санъа берген адакъларымны беджереджегим.
Алла Озюнинъ азиз ериндедир! О, оксюзлернинъ Бабасыдыр, тул къадынларнынъ Къорчалайыджысыдыр.
РАББИ Сионнынъ юреклерини аладжакъ, онынъ йыкъылгъан ерлерине теселли береджек; сахралары ве чёллери РАББИнинъ Эдем багъчасы киби оладжакъ. Анда къуванаджакъ ве шенъленеджеклер, Алланы макътайджакъ ве йырлайджакълар.
Тереклернинъ мейвасыны бол этеджегим, тарла берекетини чокълаштыраджагъым. Бир даа ачлыкъ ичюн халкъларнынъ арасында масхара олмайджакъсынъыз.
Сонъ шойле дейджеклер: «Бакъымсыз къалгъан бу топракъ Эдем багъчасы киби олды; харабеге чевирильген, йыкъылгъан бакъымсыз шеэрлер янъыдан къурулды, къавийлештирильди, адамгъа толды».
Амма сиз, Исраиль дагълары, даллы тереклернен къапланаджакъсынъыз ве Меним халкъыма Исраильге мейвалар береджексинъиз; олар якъында къайтып келеджек.
Я Мен яхшылыкъны яманлыкътан айырып оламагъан 120 бинъден зияде халкъы ве чокътан-чокъ айванлары олгъан буюк Ниневе шеэрине насыл аджынмайым?
Ойле ола эди ки, ашлыкъ обасындан 20 ольчю ерине тек он ольчюни ала эдилер, юзюм басылгъан ерден 50 ольчю шарап ерине тек 20 ольчюни ала эдилер.
– Адамлар тынчлыкъта урлукъларны сачаджакъ. Юзюм чубугъы озь махсулыны береджек, топракъ берекетини кетиреджек, коклер чыкъыны ёллайджакъ. Мен бунынъ эписини къалгъан бу халкъкъа береджегим.
Шунынъ ичюн не сачкъан, не суваргъан адамнынъ эмиети ёкъ. Тек эр шейни осьтюрген Алланынъ эмиети бар.