19 РАББИ халкъына джевап береджек: – Мына, Мен сизге ашлыкъ, янъы шарап, зейтюн ягъыны береджегим, ве сиз оларгъа тояджакъсынъыз. Бир даа сизни ашаламагъа халкъларгъа ёл бермейджегим.
Олар келеджек, Сионнынъ тёпесинде къуванчнен къычыраджакъ, РАББИнинъ къысметине: богъдайгъа, янъы шарапкъа, тазе зейтюн ягъына, къозуларгъа ве бузавларгъа къуванаджакълар. Джанлары сувгъа тойгъан багъчаларгъа ошайджакъ, бир даа хор олмайджакълар.
Мен оларгъа боллугъынен нам къазангъан топракълар береджегим, топракъларында ачлыкътан бир даа ольмейджеклер. Халкълар оларны бир даа яманламайджакълар.
– Топракъ артыкъ башкъа халкъларнынъ яманлагъаныны эшитмейджек, башкъа халкъларнынъ огюнде масхара олмайджакъ, озь халкъыны баласыз къалдырмайджакъ, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Мен сизни эписи арамлыкъларынъыздан къуртараджагъым, сизге бол-бол ашлыкъ берекетини береджегим. Бир даа ач олмайджакъсынъыз.
Тереклернинъ мейвасыны бол этеджегим, тарла берекетини чокълаштыраджагъым. Бир даа ачлыкъ ичюн халкъларнынъ арасында масхара олмайджакъсынъыз.
Олардан бир даа юзюмни сакъламайджагъым, лякин Рухумны Исраиль халкъына тёкеджегим, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Анда онъа юзюмликлерни береджегим, Акъор вадийини онынъ ичюн умют къапусы япаджагъым. Анда о, яшлыгъында киби, Мысырдан чыкъкъан куньлерде киби, тюркюлер йырлайджакъ.
– О куню, – дей РАББИ, – Мен джевап береджегим. Мен коклерге дейджегим, ве коклер ерге ягъмур ягъдыраджакъ.
Ер юзю богъдай, янъы шарап ве зейтюн ягъы берекетини береджек. Олар номай берекетлеринен Йизреэлни толдураджакъ.
Тарлалар харап олды, топракъ зарлана, ашлыкъ гъайып олды, янъы шарап къуруды, зейтюн ягъы ёкъ олды.
Арманлар ашлыкъкъа толаджакъ, юзюм ве зейтюн басылгъан ерлерден янъы шарап ве зейтюн ягъы тёкюлип ташаджакъ.
Арман вакътынъыз юзюм джыйыладжакъ заманына къадар узанаджакъ, юзюм джыйыладжакъ заманы сачув заманына къадар узанаджакъ. Сиз озь ашынъызны тойгъандже ашайджакъсынъыз ве топрагъынъызда раат яшайджакъсынъыз.
– Адамлар тынчлыкъта урлукъларны сачаджакъ. Юзюм чубугъы озь махсулыны береджек, топракъ берекетини кетиреджек, коклер чыкъыны ёллайджакъ. Мен бунынъ эписини къалгъан бу халкъкъа береджегим.
Сиз башта Алланынъ Падишалыгъыны ве Онынъ инсафлыгъыны къыдырынъыз, сизге бу шейлернинъ эписи де бериледжек.
о вакъыт О, дегенини: «Мен топрагъынъызгъа вакъты-вакътына кузь ве баарь ягъмурларыны ёлларым ве сиз ашлыкъны джыярсынъыз, яш шарапны ве зейтюн ягъыны япарсынъыз.
Ноомий Моав чёллеринде олгъанда, Алланынъ озь халкъына ярдымгъа кельгенини ве оларгъа аш бергенини эшитти, озь келинлеринен ёлгъа чыкъып, Моав чёллеринден эвге догърулды.