16 Лякин санъа къудретим корюнсин ве бутюн ер юзюнде Меним Адым намлы олсун деп, Мен сени сакълап къалдырдым.
Сенинъ халкъынъ Исраильге насыл миллет тенъ келир? Сен Мысырдан сатын алгъан халкъ Исраиль – дюньяда екянедир. Сен бу халкъны Мысырдан сатын алдынъ ве Адынъны шуретлединъ! Халкъынъ огюнде аджайип ве къоркъунчлы шейлер яптынъ! Озюнънинъ халкъынъдан башкъа халкъларны ве оларнынъ аллаларыны къувдынъ!
Шу геджеси Алланынъ Мелеги келип, Ашшур ордусынынъ 185 000 аскерини къырды. Адамлар саба турып, бутюн аскерлер олип-серилип яткъанларыны корьди.
Шан-шуретини миллетлер арасында хабер этинъиз, Онынъ аджайип япкъанларыны бутюн халкъларгъа бильдиринъиз!
Мысырлылар бабаларымызгъа кибирнен бакъкъанларыны билип, Сен фыравунгъа, онынъ эписи къулларына ве бутюн топрагъынынъ халкъларына аляметлеринъни ве аджайип ишлеринъни косьтердинъ. Сен Озюнъе шурет къазандынъ, бу шурет бугуньге къадар етип кельди.
РАББИге шукюр этсинлер буюк севгиси ичюн, инсан огъулларына косьтерген аджайип ишлери ичюн!
Ер юзюнинъ башкъа тарафында яшагъанлар Сенинъ япкъанларынъны корип къоркъаджакълар. Сен кунь догъгъан ве кунь баткъан ерлерни де Озь шуретинъе кетиреджексинъ.
Алла мерамет эйлемекни унуткъанмы, шефкъатыны гъазап къапладымы?» Сэла
Мен мысырлыларнынъ юреклерини таш киби этерим, ве олар исраиллилернинъ артларындан кетерлер. Мен фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына, арабаларына ве атлыларына япаджакъ ишимде шуретимни косьтеририм.
Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, оларнынъ артларындан къувалар. Мен исе фыравунгъа ве онынъ бутюн ордусына япкъан ишимде шуретимни косьтеририм. Сонъ мысырлылар, Мен – РАББИ олгъанымны билирлер, – деди. Исраиллилер ойле де яптылар.
Шимди мен билем ки, РАББИ эписи аллалардан буюк; О, бойле шейлер япып, исраиллилерни гъурурлы мысырлыларнынъ аллаларындан къуртарды, – деди.
Къудретимни косьтерип, сенинъ ве халкъынънынъ устюне дешетли белямны йибермеге истеген олсам, чокътан берли ер юзюнден ёкъ олур эдинъ.
Сен халкъымны даа йибермейип, онъа къаршы турасынъ.
РАББИ япкъан эр шейнинъ озь макъсады бар, яман адамны биле беля куню ичюн азырлады.
Сен Мысыр топрагъында аляметлерни косьтердинъ, аджайип ишлерни яптынъ, бу куньге къадар эм Исраильде, эм халкълар арасында шуны япасынъ. Сен Озюнъе буюк Нам къазандынъ.
Мен халкъларгъа шан-шуретимни косьтереджегим. Мен япкъан судумны бутюн халкълар кореджек, къолумнен берген джезаны эр кес кореджек.
Кунь догъгъан тарафындан кунь баткъан тарафынадже Меним Адым халкълар арасында буюк оладжакъ! Эр ерде Меним Адыма къокъулы отларны якъаджакълар, элял бахшышларны кетиреджеклер. Халкълар арасында Меним Адым азиз оладжакъ! – дей Ордуларнынъ РАББИси.
– Бир адамнынъ сюрюсинде бутюнлей сагъ айван олгъанда, о, адакъ берсе ве сагъ айваннынъ ерине хаста айванны къурбан оларакъ Раббиге кетирсе, шу яланджы лянет олсун! Мен – улу Падишам, – дей Ордуларнынъ РАББИси. – Халкълар Меним Адымдан къоркъсунлар.
– Мен барым, бутюн ер юзю Меним шуретиме толып-таша!
Языда Алла фыравунгъа бойле айта: «Санъа къудретим корюнсин ве Адым бутюн ер юзюнде белли олсун деп, Мен сени юксельттим».
Бельки, гъазабыны косьтермеге ве къудретини бильдирмеге истеп, Алла чокъ сабыр этип, гъазабынен ёкъ этеджек базыларына (демек, гъазап савутларына) чыдай эди.
Шунынъ ичюн ер юзюндеки бутюн халкълар бильсинлер: РАББИнинъ къолу кучьлюдир. Сизлер исе омрюнъиз боюнджа Алланъыз олгъан РАББИден къоркъунъыз».
Эгер бир адам, Алланы акълында туткъанда, азапларгъа къатланса ве адалетсиз шейлерге чыдаса, Алланынъ разылыгъыны тападжакъ.
адамларны сюрюндирген таш ве йыкътыргъан къая олды. Олар сюрюнелер, чюнки Алланынъ Сёзюне инанмайлар. Оларнынъ къысмети бойледир.
Базы алласыз адамлар сизинъ аранъызгъа гизлиден сокъулып киргенлер. (Оларнынъ джезасы чокътан берли язылгъан эди.) Олар Алламызнынъ эйилигини бозукъ яшамагъа имкянына денъиштирелер ве Иса Месихни, бирден-бир Эфендини ве Раббимизни ред этелер.
Бу кучьлю Алланынъ къолундан бизни ким къуртараджакъ? Бу – мысырлыларны сахрада чешит беляларгъа огъраткъан Алладыр.