32 Лякин фыравун юрегини таш киби этти ве кене де халкъны йибермеди.
РАББИ Мусагъа: – Мысыргъа къайтып баргъанынъдан сонъ, эписи аджайип шейлерни Мен санъа берген къуветнен фыравуннынъ козю огюнде яп. Лякин Мен онынъ юрегини таш киби этерим, ве о, халкъны йибермез.
Фыравун, енгиллик олгъаныны корип, юрегини таш киби къаттырды ве, РАББИ айткъаны дайын, Мусанен Харунны динълемеди.
Муса сорагъаны киби япып, РАББИ фыравундан, онынъ хызметчилеринден ве халкъындан чибинлерни ёкъ этти, бир данеси биле къалмады.
Сонъ фыравун, Мусанен Харунны чагъыртып, оларгъа: – Менден ве халкъымдан бакъаларны ёкъ этсин деп, мен ичюн РАББИге дува этинъиз. Сонъ, РАББИге къурбан чалмакъ ичюн, Исраиль халкъыны йиберерим, – деди.
Фыравун бильмек ичюн адамларны ёллады, ве, иште, Исраиль огъулларынынъ бутюн айванларындан бири ольмегенини бильди. Лякин фыравуннынъ юреги таш киби эди, ве о, исраиллилерни йибермеди.
Я РАББИ, не ичюн ёлунъдан урулмагъа, юреклеримизге инат олмагъа, Сенден къоркъмамагъа бизге ёл бердинъ? Къулларынъ, Сенинъ къысметинъ олгъан къабилелер ичюн бизге къайтып кель.
Мына, сен тёвбе этмейип, инат олатурсанъ, озюнъе дешетли джеза азырлайсынъ. Алла адалетнен бу дюньяны суд эткенде, бу джеза Алланынъ гъазабы куню санъа келеджек.
Не ичюн мысырлылар ве фыравун дайын, юрегинъизни таш киби къаттырасынъыз? Олар исраиллилерни йибермегендже, РАББИ оларны агъыр джезалады. Сонъ исраиллилер кеттилер.