23 Халкъымны чибинлерден къорчалап, оны сенинъ халкъынъдан фаркълы этеджегим. Бу алямет ярын оладжакъ».
Эль-Яса онъа: – РАББИнинъ айткъаныны динъле! РАББИ бойле дей: Ярын Самариенинъ араба къапусынынъ янында бир буюк савут энъ яхшы уннынъ фияты бир кумюш оладжакъ, эки буюк савут арпанынъ фияты да бир кумюш оладжакъ, – деди.
Эгер халкъымны йибермесенъ, ярын бутюн мемлекетинъе сарынчкъа ёлларым.
Олар сенинъ сёзюнъни динълерлер. Сен ве Исраиль акъсакъаллары Мысыр падишасына барып: «Бизге РАББИ, еудийлернинъ Алласы корюнди. Бизим Алламызгъа, РАББИге къурбан чалмакъ ичюн, бизни учь куньлюк ёлгъа сахрагъа йиберсе», – деп айтарлар.
О куню халкъым яшагъан Гошен топрагъыны айырырым, ве анда чибинлер олмаз. О заман, Мен – РАББИ, бу топракъта олгъанымны билирсинъ.
РАББИ ойле де япты: фыравуннынъ эвине, хызметчилерининъ эвлерине ве бутюн Мысыр топрагъына чокътан-чокъ чибинлер учып кельди. Ер юзю чибинлерден харап ола башлады.
РАББИ вакътыны бильдирип: «Бу мемлекетте Мен буны ярын этеджегим», – деди.