18 Дерьядаки балыкъ олер, дерья фена къокъу даркъатып башлар, ве мысырлылар дерьядаки сувны ичип оламазлар».
Дерьядаки балыкъ олип, озен сасыгъаны ичюн, мысырлылар дерьядаки сувны ичип оламай эдилер. Бутюн Мысыр топрагъында къан эди.
Эписи мысырлылар ичмеге сув тапмакъ ичюн, дерья янындаки ерни къазып башладылар, чюнки озендеки сувны ичип оламай эдилер.
Озенлер сасып башлайджакъ, Мысыр каналлары сай олып къуруйджакъ, къамыш ве саз солып къаладжакъ.
бир ай боюнджа, о, бурнунъыздан чыкъып козюнъиз корип оламагъандже ашайджакъсынъыз. Чюнки аранъызда олгъан РАББИден вазгечтинъиз ве Онынъ огюнде: “Неге керек эди бизге Мысырдан чыкъып кетмеге?” – деп агъладынъыз».
Халкъ Аллагъа ве Мусагъа къаршы айтып башладылар: – Бизни Мысырдан не ичюн чыкъардынъыз? Бизге сахрада ольмек ичюнми? Мында не отьмек бар, не сув. Бу бир шейге кечмеген аштан да джанымыз безди.