15 Ярын йылангъа айлангъан таягъынъны къолунъа алып, фыравунгъа бар да, о, сув янына чыкъкъанда, онынъ ёлунда, Нил дерьясы ялысында тур, – деди.
Алла оларнынъ джаныны агъыртмагъа кимсеге ёл бермеди, олар ичюн падишаларгъа сертликнен дей эди:
Фыравуннынъ къызы дерьягъа ювунмагъа барды, онынъ хызметчи къызлары исе дерьянынъ ялы боюнда юре эдилер. Къыз къамышлыкънынъ арасындаки сепетни корьди ве озюнинъ хызметчисини оны алмакъ ичюн ёллады.
Муса ве Харун, фыравунгъа келип, РАББИ эмир эткени дайын яптылар. Харун таягъыны фыравун ве онынъ къуллары огюнде ташлады, ве о, йылан олды.
РАББИ Мусагъа: – Фыравуннынъ юреги инат, халкъны йибермеге истемей.
РАББИ Мусагъа: – Ярын саба эрте турып, фыравун сувнынъ янына келир, – деди. – Онынъ огюне бар ве онъа айт: РАББИ бойле деп айта: «Сахрада Манъа ибадет этсин деп, халкъымны йибер.
Оларгъа бойле айт: РАББИ-ТААЛЯ шойле дей: – Фыравун, Мысыр падишасы! Мен санъа къаршым! Сен озенлернинъ ичинде яткъан буюк джанаварсынъ. Сен: «Нил дерьясы менимки, мен оны озюме яптым», – дейсинъ.