26 Мына Харун ве Муса. РАББИ оларгъа бойле айткъан эди: – Исраиль огъулларыны ордуларынен Мысыр топрагъындан алып чыкъынъыз.
Бойле этип, коклер ве ер, ве яратмаларнынъ бутюн сафы ясалды.
Амрамнынъ балалары: Харун, Муса ве Мерьем. Харуннынъ огъуллары: Надав, Авиху, Элазар ве Итамар.
Мына, О, къаяны урды, сувлар чыкъты, ирмакълар акъып башлады. «Озь халкъына отьмек де бере билирми, этни де азырлап олурмы?»
Маясыз Пишкен Пите Байрамыны япынъыз. Тамам бу куню Мен сизинъ ордуларынъызны Мысыр топрагъындан чыкъардым. Бу кунни эбедий урф-адет оларакъ несильден несильге япынъыз.
430 йыл кечкен сонъ, тамам бу куннинъ геджесинен РАББИнинъ бутюн ордулары Мысыр топрагъындан чыкъып кетти.
Тамам бу куню РАББИ Мысыр топрагъындан Исраиль огъулларыны ордуларынен чыкъарды.
О, халкъны айланчыкъ сахра ёлунен Къызыл денъиз тарафына алып кетти. Бойле этип, силялы исраиллилер Мысыр топрагъындан чыкъып кеттилер.
– Мен – РАББИм, сенинъ Алланъдырым. Мен сени Мысыр топрагъындан, сен къуллукъ эткен ерден алып чыкътым.
Халкъ Мусанынъ дагъдан чокъ вакъыттан берли тюшмегенини корип, Харуннынъ янына кельдилер ве онъа: – Къана, бизге огюмизден кетеджек алланы яп. Бу адамнен, бизни Мысыр топрагъындан чыкъаргъан Мусанен не олгъаныны биз бильмеймиз, – дедилер.
Лякин Муса РАББИге, озюнинъ Алласына ялварып башлады: – Я РАББИм, Мысыр топрагъындан улу кучюнънен ве къудретинънен Сен алып чыкъаргъан халкъынъа ачувланма!
РАББИ Мусагъа: – Мындан тюшмеге ашыкъ! – деди. – Мысыр топрагъындан чыкъаргъан халкъынъ ороспуланды!
Сонъ РАББИ Муса ве Харуннен лаф этип, оларгъа Исраиль огъулларына ве Мысыр падишасы олгъан фыравунгъа бармагъа ве Исраиль огъулларыны Мысыр топрагъындан чыкъармагъа буюрды.
Амрам аласы Ёкеведге эвленди, ве о, Амрамгъа Харун ве Мусаны тапты. Амрам 137 йыл яшады.
Сизни Озюм халкъым этип, къабул этерим ве сизге Алла олурым. Сонъ сиз билирсинъиз ки, Мен – РАББИм, сизни Мысыр топрагъындан, Мысыр зулумындан алып чыкъкъан сизинъ Алланъызым.
Фыравун сизни динълемейджек, ве Мен, Озь къудретимни косьтерип, буюк белялар ярдымынен ордуларымны, Исраиль огъулларынынъ халкъыны Мысыр топрагъындан алып чыкъарым.
Мен сени Мысыр топракъларындан чыкъардым, къуллукъ еринден сени сатын алдым, сенинъ огюнъде Мусаны, Харунны ве Мерьемни йибердим.
Мусанынъ ве Харуннынъ ёлбашчылыгъында Мысыр топрагъындан орду-орду чыкъкъан Исраиль огъулларынынъ юрюшинде токътагъан ерлери будыр.
Мен Мусанен Харунны ёлладым ве Мысырнынъ ортасына буюк беляларны ёллап, бутюн топракъны белягъа огъраттым, сизлерни исе андан алып чыктым.
Сонъ Смаил халкъкъа: – РАББИ Муса ве Харунны къойып, баба-деделеринъизни Мысырдан алып чыкъты.
Якъуп Мысыргъа кельген сонъ, бабаларынъыз РАББИни чагъырып башлады, ве РАББИ оларгъа Муса ве Харунны ёллады. Олар бабаларынъызны Мысырдан чыкъарып, бу ерде ерлештирдилер.