11 – Фыравунгъа, Мысыр падишасына барып, айт онъа, Исраиль огъулларыны озь топрагъындан йиберсин, – деди.
Бойлеликнен, бар. Мен сени фыравунгъа ёллайым. Исраиль огъулларыны, Меним халкъымны Мысырдан чыкъар.
Фыравунгъа РАББИнинъ бойле сёзлерини айт: «Исраиль – Меним биринджи догъгъан огълумдыр. Мен санъа бойле айтам: Огълумны, Манъа ибадет этсин деп, йибер. Эгер йибермесенъ, Мен сенинъ огълунъны, биринджи догъгъан огълунъны ольдюририм», – деди.
Бундан сонъ Муса ве Харун фыравунгъа келип: – РАББИ – Исраиль халкъынынъ Алласы – бойле деп айта: «Сахрада Манъа байрам япмакъ ичюн, Меним халкъымны йибер», – дедилер.
Мен фыравунгъа келип, Сенинъ Адынъдан лаф этип башлагъанымдан сонъ, о, бу халкъкъа даа зияде яманлыкълар япмагъа башлады. Бизни къуртармагъа истединъ, лякин Озь халкъынъны къуртармадынъ, – деди.
РАББИ Мусагъа даа:
онъа: – Мен – РАББИм! Мысыр падишасы олгъан фыравунгъа Мен санъа бутюн айткъанларымны айт, – деди.
Лякин РАББИ Мусагъа: – Бакъ, Мен сени фыравунгъа Алла киби этип къойдым; агъанъ Харун сенинъ пейгъамберинъ оладжакъ, – деди.