12 Халкъ тобан ерине ашлыкъ сапларыны джыймакъ ичюн, бутюн Мысыр топрагъында дагъылды.
Озь буюк улулыгъынъда Санъа къаршы чыкъкъанларны ёкъ эттинъ. Озь гъазабынъны ёлладынъ, ве о, оларны тобан дайын якъты.
Озюнъиз барынъыз, озьлеринъизге тобанны къайда тапсанъыз, андан алынъыз. Ишинъизден исе бир шей эксильмейджек», – дедилер.
Незаретчилер исе меджбур этип: – Куньлюк ишинъизни эр кунь, сизде тобан олгъан вакъыттаки киби, япынъыз, – дей эдилер.
Мына, олар тобан киби, оларны атеш якъып битирди, озь джанларыны атештен къуртарамадылар. Не къызмакъ ичюн къор, не де къаршысында отурыладжакъ атеш къалмады.
Атеш тобанны, алев де пиченни якъып ёкъ эте; оларнынъ тамырлары да чюрюп, ёкъ олур, чечеклери куль киби авагъа савурылыр. Олар Ордулар РАББИсининъ Къануныны ред эттилер, Исраиль Азизининъ Сёзюнден вазгечтилер.
Дженк арабаларынынъ тасырдысынен киби, дагъларнынъ тёпелеринден сычрайлар. Оларнынъ шаматасы тобанны якъаяткъан атешнинъ чытырдысына ошай. Олар – дженкке азырлангъан кучьлю бир халкъ кибидир.
Якъупнынъ эви атеш киби оладжакъ, ве Юсуфнынъ эви – алев. Исавнынъ эви исе тобангъа ошайджакъ. Якъуп ве Юсуф Исавны якъып ёкъ этеджеклер. Исав эвинден ич бир адам къалмайджакъ. Бу – РАББИнинъ сёзлери.
Олар сыкъ тикенлик ичинде къарышып къаладжакълар, сархош олгъандже шарап ичеджеклер. Оларнынъ эписи, къуру тобан киби, янып кетеджек.
Бу темель устюнде кимдир алтындан, кимдир кумюш я да къыйметли ташлардан, кимдир исе агъач, пичен ве тобандан бина къурмакъта.