33 Сонъ Мескеннинъ ве къурбан ери азбарынынъ чевре-четини къоралады ве азбарнынъ къапусына перделерни асты. Бойле эттирип, Муса ишини битирди.
Мына Сулейман Сарайны тамамынен къурып битирди.
Сулейман Сарайны къурып битирди, онынъ тышыны кедр тахталарынен къаплады.
Бойлеликнен, Корюшюв Чадырынынъ бутюн ишлери япылып биткен эди. Исраиллилер, РАББИ Мусагъа насыл эмир эткен олса, ойле де эписини эттилер.
РАББИ Мусагъа эмир эткени киби, Корюшюв Чадырына киргенде, къурбан ерине якъынлашкъанда, даима абдест ала эдилер.
Азбарны безлернен къоралап, азбарнынъ къапусына пердени ас.
– Зеруббавелнинъ къоллары бу Эвнинъ темельташыны къойды, онынъ къоллары да Эвни къурып битиреджек. О заман мени сизге Ордуларнынъ РАББИси ёллагъаныны биледжексинъиз.
Левийлилер Шаатлыкъ Мескени, онынъ эписи алетлери ве шейлери ичюн джевапкяр оладжакълар. Олар Мескенни ве онынъ эписи алетлерини ташысынлар, онда хызмет этсинлер ве ордуларыны Мескеннинъ этрафында ерлештирсинлер.
Иса, бу акъта билип, оларгъа: – Эй, иманы аз олгъанлар! Сиз не ичюн озьара, янымызда отьмек ёкъ, дейсиз?
Мен – къапудырым. Ким Менден кирсе, къуртарыладжакъ. Кирип чыкъып, озюне отлакъ да тападжакъ.
Иса онъа деди: – Мен – ёл, акъикъат ве аят олам. Бабагъа келеджек эр ким тек Меним вастамнен келе.
Манъа берген вазифенъни беджерип, Мен Сени ер юзюнде шерефледим.
Иса исе оларгъа шай деди: – Меним ашым – Мени Ёллагъаннынъ ирадесини беджермек ве Онынъ ишини битирмектир.
Бир беденде чокъ мучелер бар. Беденнинъ мучелери чокъ олса да, оларнынъ эписи – бир беден. Месих де ойле.
Алла иманлылар джемиетине биринджиден эльчилерни сайлады, экинджиден пейгъамберлерни, учюнджиден оджаларны сайлап къойды. Сонъ базыларгъа аджайип ишлер япмакъ, хасталарны тедавийлемек, ярдым этмек, башлыкъ этмек, чешит тиллерде лаф этмек къабилиетини багъышлады.
Онынъ ярдымынен биз экимиз бир Рухнен Бабанынъ янына якъынлашып оламыз.
Мен яхшы курештим, чапувымны битирдим, иманымны сакълап къалдым.