17 Бу таякъны къолунъа ал, онен сен аджайип шейлерни япаджакъсынъ, – деди.
Алланынъ адамы Гехазийге: – Белинъни багъла, элинъе меним таягъымны ал да, бар. Ёлда бирисини расткетирсенъ – селямлашма, сеннен селямлашсалар – селямыны алма. Таягъымны баланынъ бетине къой, – деди.
– Сен исе, таягъынъны котерип, къолунъны денъизге тараф узатып, оны экиге боль. Исраиллилер денъизнинъ ортасында олгъан топракъ устюнден кечерлер.
Муса Ехошуагъа бойле деди: – Озюнъе акъайларны сайлап ал да, барып амалеклилернен дженклеш. Ярын мен байыр тёпесинде турарым, къолумда Алланынъ таягъы олур.
– Къолунъдаки шей недир? – деди онъа РАББИ. – Таякъ! – деп джевап къайтарды о.
Муса апайыны ве огъулларыны алып, эшекке отуртты ве Мысыр топрагъына къайтты. Къолуна Алланынъ таягъыны да алды.
– Озь таягъынъны ал да, агъанъ Харуннен берабер джемаатны топла. Халкънынъ козю огюнде къаягъа айтынъ, ве о, сувны береджек. Сен оларгъа къаядан сувны береджексинъ ве эм джемаатны, эм айванларыны ичиреджексинъ, – деди.
Лякин Алла дюньянынъ акъылсызларыны сайлап, акъыллыларны масхара этти, дюньянынъ къуветсизлерини сайлап, къуветлилерни масхара этти.