мени эр бир яманлыкътан къуртаргъан Мелек бу огъланларны багъышласын! Олар ичюн адамлар меним адымны хатырлайджакълар, баба-деделерим Ибраим ве Исхакънынъ адларыны да хатырлайджакълар! Олар ер юзюнде чокъ сайылы олып артсынлар!
Озю исе бир куньлюк узакълыгъында сахрагъа кетип, анда арча тюбюнде отурды ве озюне олюм сорап: – Етер, я РАББИ! Джанымны ал. Мен баба-деделеримден яхшы дегилим, – деди.
Гемининъ капитаны онынъ янына келип: – Сен не юкълайсынъ? Тез ярдым сорап, озь алланъа ялвар! Бельки шу алла бизни къуртарыр, ве биз эляк олмамыз, – деди.
Алланынъ Мелеги Гилгалдан Бохим шеэрине келип: – Мен сизни Мысырдан чыкъарып, бабаларынъызгъа бермеге ант эткен топракъларгъа алып кельдим. «Мен сизлерге берген васиетимни бир вакъыт бозмам.