23 Онъа темиз алтындан еди лампат, табачыкъларны ве машачыкъларны ясады.
Онъа еди лампат ясап, лампатларнынъ огдеки тарафыны ярыкълатсынлар деп, оларны къандиль устюне къой.
Лампатлар ичюн машачыкъларны ве табачыкъларны темиз алтындан яса.
Эм гоньджелери, эм пытакълары къандильнинъ сапындан чыкъа эдилер. О, бир бутюнлик олып, бир кесек темиз алтындан япылгъан эди.
Къандильни, бутюн алетлеринен, 30 кило темиз алтындан яптылар.
– Не коресинъ? – деп сорады о. – Мына, бутюнлей алтындан япылгъан бир къандильни корем, – деп джевап бердим. – Тёпесинде зейтюн ягъы ичюн бир чаначыкъ, къандильнинъ устюнде де еди лампат, устюндеки лампатларда еди улукъ бар.
– Харунгъа айт ки, о, лампатларны якъкъанда, къандильнинъ огюнде еди лампат янмагъа борджлу.
Меннен лаф эткен ким олгъаныны корьмек ичюн, артыма айландым ве айлангъанымнен еди алтын лампат таягъыны корьдим.
Онъ къолумда сен корьген еди йылдыз ве еди алтын лампат таягъынынъ сыры шунда: еди йылдыз – еди иманлылар джемиетининъ мелеклери, еди лампат таягъы исе – еди джемиеттир.
Тахттан йылдырымлар, давушлар ве кок гудюрдиси келе эди. Тахтнынъ огюнде еди буюк лампат янып тура эди. Олар – Алланынъ еди Рухудыр.
О вакъыт акъсакъаллардан бири манъа: – Агълама! Мына, Ехуда къабилесинден Арслан, Давутнынъ Эвляды, енъди ве энди еди печатны бозып ве бурулгъан кягъытны ачып ола, – деди.