1 Сонъ РАББИ Мусагъа: – Эвелькилерине ошагъан эки тегиз таш кес. Мен оларнынъ устюнде, сен парлагъан эвельки ташларда олгъан сёзлерни бир даа язаджагъым.
РАББИ Мусагъа бойле деди: – Меним огюме байыргъа чыкъ да, мында ол. Исраиллилерни огретмек ичюн, Мен Къанун ве эмирлерни яздым. Оларны Мен санъа къаядан кесильген ташларнен берабер берерим.
Эки тегиз ташнынъ устьлеринде Озь къолунен эмирлерини язып, РАББИ Синай дагъында Мусанен лафны токътаткъан сонъ, бу Шаатлыкъ ташларыны Мусагъа берди.
Ташлар – Алланынъ иши, оларнынъ язылары – Алла ойгъан язылар эди.
Ордугъа якъынджа келип, бузавнен оюнларны корьген сонъ, Мусанынъ ачувы зияде къайнады: о, ташларны атып, байыр тюбюнде парлады.
Муса аш ашамайып, сув ичмейип, РАББИнинъ янында 40 кунь ве 40 гедже турды. О, ташларда васиет сёзлерини, Он Эмирни ойып язды.
Муса эвелькилерине ошагъан эки таш кести. Саба эрте турып, онъа РАББИ эмир эткени киби, Муса эки ташны алып, Синай дагъына котерильди.
Йирмея башкъа бир кягъыт алып, Нериянынъ огълу Барукъ языджыгъа берди. Ехуда падишасы Ехоякимнинъ атеште якъкъан кягъыттаки бутюн сёзлерни Барукъ Йирмеянынъ агъзындан кягъыткъа алып язды. Бу сёзлерге ошагъан даа чокъ хаберлер къошулды.
О сизлерге Озь васиетини – Он Эмирини – берди ве оны тутмагъа буюрды, эм де оны эки таш лева устюнде язды.