31 Муса РАББИге къайтып кельди ве: – Я РАББИм, бу халкъ озюне алтындан алла япып, буюк гуна къазанды.
Я РАББИ, Исраильнинъ Алласы! Сен адалетлисинъ ве бугуньгедже Сен бизни сагъ къалдырдынъ. Шимди исе бизлер Сенинъ огюнъде турамыз, лякин япкъан къабаатымыз ичюн Сенинъ огюнъде турмагъа акъкъымыз ёкъ.
Олар озьлерине иритильген маденден бугъа япкъан, «Мына сени Мысырдан чыкъаргъан алладыр», – деген, Сени пек акъарет эткен олсалар да,
Бизим башымызгъа беляларны тюшюргенде, Сен догъру яптынъ. Сен адалетлисинъ, бизлер исе яман ишлер яптыкъ.
Меним ериме озьлеринъизге алтын ве кумюш аллаларны япманъыз», – деди.
Тёпедеки кокте, ашагъыдаки ер юзюнде, ер юзюнден ашагъыдаки сувда олгъанларгъа ошагъан путларны ве ресимлерни япма.
Айланыр куню Муса халкъкъа: – Сиз буюктен-буюк гуна къазандынъыз. Шимди мен РАББИге котерилейим, бельки Онынъ огюнде сизинъ гуналарынъыз ичюн багъышлав сорап олурым, – деди.
Муса аш ашамайып, сув ичмейип, РАББИнинъ янында 40 кунь ве 40 гедже турды. О, ташларда васиет сёзлерини, Он Эмирни ойып язды.
Бутюн Исраиль Сенинъ Къанунынъны бозды, Сенинъ сесинъни эшитмемек ичюн сыртыны чевирди. Санъа къаршы гуна ишлегенимиз ичюн, Алланынъ къулу Мусанынъ Къанунында язылгъан, антнен берильген къаргъышлар башымызгъа тюшти.
Биз гуна къазандыкъ, яманлыкъ яптыкъ, ярамазлыкънен арекет эттик, Сени динълемедик, эмирлеринъден ве къарарларынъдан вазгечтик.
Я РАББИ, Санъа къаршы ишлеген гуналарымыз ичюн, падишаларымыз, башлыкъларымыз ве деделеримиз – биз эпимиз утанамыз.