Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Чыкъыш 32:1 - Мукъаддес Китап

1 Халкъ Мусанынъ дагъдан чокъ вакъыттан берли тюшмегенини корип, Харуннынъ янына кельдилер ве онъа: – Къана, бизге огюмизден кетеджек алланы яп. Бу адамнен, бизни Мысыр топрагъындан чыкъаргъан Мусанен не олгъаныны биз бильмеймиз, – дедилер.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Чыкъыш 32:1
35 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Сонъ Лут чыкъып, онынъ къызларына нишанлангъан киевлерине бойле деди: – Тез бу ерден кетинъиз. РАББИ бу шеэрни ёкъ этеджек. Лякин киевлери, Лут шакъа эте, деп белледилер.


– Буны ким япкъаныны бильмейим, – деди Авимелек. – Сен де манъа бир шей айтмадынъ. Бу иш акъкъында мен шимдигедже эшитмедим.


Лякин Юсуф ред этти ве эфендисининъ апайына: – Мен олгъанымда, эфендим бир шей ичюн къасевет этмей. О, бутюн олгъан барлыкъ-вариетини меним элим астына берди.


– Сизинъ эткенинъиз недир? – деди оларгъа Юсуф. – Мен дайын адам фал бакъмагъа уста олгъаныны бильмей эдинъизми, аджеба?


Олар даа шеэрден узакъ кетип етиштиралмагъанда, Юсуф эвнинъ башлыгъына: – Бар, оларнынъ артларындан ет. Артларына еткен сонъ, бойле айт: «Сиз не ичюн яхшылыкъкъа яманлыкъ япасынъыз?


Беляда РАББИден ярдым истедилер, ве О, оларны азапларындан къуртарды.


Оларнынъ оглеринде РАББИ Озю кете эди. Куньдюз ёлны косьтерип, булут диреги киби, гедже ёлны ярыкълатып, атеш диреги киби кете эди. Бунынъ ичюн исраиллилер эм куньдюз, эм геджеси кетип ола эдилер.


Олар Мусагъа: – Мысырда къабир олмагъаны ичюн, сен бизни сахрагъа ольмеге алып кельдинъми? Бизни Мысырдан алып чыкъып бизнен япкъанынъ недир?


Исраиллилер оларгъа: – Ах, эгер биз къазан-къазан этлер янында отургъанымызда, тойгъандже отьмек ашагъанымызда, Мысыр топрагъында РАББИнинъ къолундан ольген олсакъ! Сиз бизлерни, бутюн бу джемаатны бу сахрагъа ачлыкътан ольдюрмек ичюн, кетирдинъиз, – дедилер.


Меним ериме озьлеринъизге алтын ве кумюш аллаларны япманъыз», – деди.


РАББИ Мусагъа бойле деди: – Меним огюме байыргъа чыкъ да, мында ол. Исраиллилерни огретмек ичюн, Мен Къанун ве эмирлерни яздым. Оларны Мен санъа къаядан кесильген ташларнен берабер берерим.


Муса, булутнынъ ортасына кирип, байыргъа чыкъты. Байыр устюнде Муса къыркъ кунь ве къыркъ гедже къалды.


Лякин Муса РАББИге, озюнинъ Алласына ялварып башлады: – Я РАББИм, Мысыр топрагъындан улу кучюнънен ве къудретинънен Сен алып чыкъаргъан халкъынъа ачувланма!


Лякин Харун Мусагъа: – Эфендим, манъа ачувланма. Бу халкъ яманлыкъкъа азыр олгъаныны сен озюнъ билесинъ, – деп джевап къйатарды.


– Олар манъа: «Бизге огюмизден кетеджек алланы яп, чюнки бу адамнен, бизни Мысыр топрагъындан чыкъаргъан Мусанен не олгъаныны биз бильмеймиз», – дедилер.


РАББИ Мусагъа: – Мындан тюшмеге ашыкъ! – деди. – Мысыр топрагъындан чыкъаргъан халкъынъ ороспуланды!


Бол-берекетли топракъкъа бар. Мен Озюм ёл бою сизлерни ольдюрмемек ичюн, сизлернен бармайджагъым, чюнки сиз инат бир халкъсынъыз.


Амма олар Манъа къаршы чыкътылар, Мени динълемеге истемедилер. Оларнынъ ич бири ибадет эткен писликлерини четке ташламады ве Мысыр путларындан вазгечмеди. О заман Мен оларгъа гъазабымны тёкмеге ве Мысыр топрагъында Озь ачувымны ягъдырмагъа сёз бердим.


РАББИ Исраильни пейгъамбернинъ ярдымынен Мысырдан чыкъарды, пейгъамбернинъ ярдымынен О, оларны къорчалай эди.


Мен сени Мысыр топракъларындан чыкъардым, къуллукъ еринден сени сатын алдым, сенинъ огюнъде Мусаны, Харунны ве Мерьемни йибердим.


Лякин Меним шуретимни, Мысырда ве сахрада косьтерген аджайип ишлеримни корьген ве он кере Мени сынагъан, Сесимни динълемеген бу адамларнынъ ич бири


Лякин шуны билинъиз: эв саиби хырсыз гедженинъ къайсы саатинде келеджегини бильсе, юкъламайып, хырсызгъа эвине кирмеге ёл бермез эди.


Эгер де бу яман къул озь гонълюнде: «Эфендим якъын арада кельмейджек», – деп тюшюнсе,


Энди биз Алланынъ эвлятлары олгъанымыз ичюн, Алланы инсан усталыгъынен яраткъан я да инсан тюшюнджесинен ишленген алтын, кумюш я да ташнен япылгъан шейнен тенъештирмеге керекмей.


Амма тек Эфесте дегиль, бутюн Кучюк Асияда биле бу Павел, инсан къолунен ясалгъан путлар Алла дегиль, дегенини озьлеринъиз корип, эшитип турасыз. Шу лафларнен о чокъ адамларны къандырып ёлдан урды.


Харунгъа: «Бизге огюмизден кетеджек аллаларны яп, чюнки бизни Мысыр топрагъындан чыкъаргъан бу Мусанен не олгъаныны бильмеймиз», – дедилер.


Огюнъден кетеяткъан РАББИ сеннен оладжакъ. О сени къалдырмайджакъ ве ташламайджакъ. Къоркъма ве дешет тюбюне къалма.


Динъле, Исраиль! Шимди сен, сенден буюк ве кучьлю миллетлернинъ мулькюни алмакъ ичюн, Иорданнынъ башкъа тарафына кечмектесинъ. Оларнынъ шеэрлери балабан, пекитильген диварлары коклерге тие.


Мен дагъгъа чыкъып, анда таш леваларыны, РАББИ сизге береджек васиет леваларыны аладжакъ эдим. 40 кунь ве 40 гедже мен дагъда эдим, аш ашамай, сув ичмей эдим.


Тур, халкъны элялла да, оларгъа айт: «Сабагъа элялланынъыз. Исраильнинъ Алласы олгъан РАББИ бойле айта: “Аранъызда ёкъ этиледжек шейлер бар, Исраиль! Бунынъ ичюн, ёкъ этиледжек шейлерни озюнъден ёкъ этмегенинъдже, душманларынъа къаршы турып оламазсынъ”.


Олар: «О, айткъан “Озь къайтувына” не олды? Мына, баба-деделеримиз энди козь юмдылар, лякин эр шей дюнья яратылгъан куньден башлап, ойле де тура», – дейджеклер.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ