4 РАББИ онынъ бакъмагъа кельгенини корьди. Чалынынъ ортасындан Алла оны: – Муса! Муса! – деп чагъырды. – Мен мындам! – деди Муса.
Бу вакъиалардан сонъ, бир кунь Алла Ибраимни сынады. – Ибраим! – деди Алла. – Мен мындам, – деди о.
Лякин РАББИнинъ Мелеги коктен оны: – Ибраим, Ибраим! – деп чагъырды. – Мен мындам, – деди Ибраим.
Якъуп юкъудан уянды ве: – Керчектен де бу ерде РАББИ бар! Мен исе бильмей эдим я! – деди.
Геджеси тюшюнде Алла Исраильге: – Якъуп! Якъуп! – деди. – Мен мындам, – деди о.
Олар къылычтан олюм кореджеклер, кийик копеклерге аш оладжакълар.
Муса Алланынъ огюне котерильди. РАББИ дагъдан оны чагъырып: – Якъупнынъ эвлятларына, Исраиль огъулларына бойле деп айт ве хабер эт:
Тикенли чалынынъ ортасындан онъа атешнинъ алевинде РАББИнинъ Мелеги пейда олды. Муса тикенли чалы атешнен янгъаныны, амма янып битмегенини корьди.
Муса РАББИге бойле деди: – Сен манъа: «Бу халкъкъа ёлбашчылыкъ эт», – деп айтасынъ, амма меннен кимни йибереджегинъни манъа ачмайсынъ. Сен манъа даа: «Сени пек яхшы билем, сенден мемнюним», – айткъан эдинъ.
– Бунынъ ичюн РАББИ, бабаларынынъ Алласы, Ибраимнинъ Алласы, Исхакънынъ Алласы ве Якъупнынъ Алласы санъа корюнгенине инансынлар.
РАББИ Мусаны чагъырып, онъа Корюшюв Чадырындан бойле деди:
Бир сес онъа: – Пётр, тур да, сой ве аша! – деди.
Куньлернинъ биринде саат учьлерде, о, руяда онынъ алдына Алланынъ бир мелеги кельгенини ачыкътан-ачыкъ корьди. Мелек онъа: – Корнелий! – деди.
Саул ерге йыкъылып: – Саул, Саул! Сен Мени не ичюн айдайсынъ? – деген сесни эшитти.
топракънынъ энъ яхшысыны ве онынъ боллугъыны берсин. Тикенли чалыда Булунгъаннынъ разылыгъы Юсуфнынъ башына, агъа-къардашларындан сайлангъан бирисининъ манълайына олсун.
РАББИ кельди ве о сеферлери киби: – Смаил, Смаил! – деп чагъырды. Смаил: – Айт, РАББИ. Сенинъ къулунъ Сени динълей, – деди.
РАББИ Смаилни чагъырды. – Мен мындам! – деп джевапланды Смаил.
РАББИ экинджи кере Смаилни чагъырды. Смаил турып, кене Элийге кельди ве: – Мен мындам. Сен мени чагъырдынъ! – деди. Элий исе: – Огълум, мен сени чагъырмадым. Къайт, еринъе ят, – деди.
РАББИ Смаилни учюнджи кере чагъырды. Смаил турып, Элийге кельди ве: – Мен мындам! Сен мени чагъырдынъ! – деди. Сонъ Элий, генчни РАББИ чагъыргъаныны анълады