Муса Аллагъа: – Мына мен Исраиль огъулларына келип: «Сизге мени бабаларынъызнынъ Алласы ёллады», – деп айтарым. Олар исе менден: «Онынъ Ады недир?» – деп сорасалар, мен оларгъа не айтайым? – деди.
Иса Озь сёзюни девам этти: – Инсан Огълуны юкъарыгъа котергенинъизде, биледжексиз ки, Мен – Барым ве Озь-Озюмден ич бир шей япмайым. Аксине, Бабам Манъа не огреткен олса, ойле де айтам.
Бу дёрт айваннынъ эр биринде алтышар къанаты бар эди. Олар эм ичтен, эм тыштан бутюнлей козьлернен къаплангъан эди. Гедже куньдюз олар токътамайып шу сёзлерни текрарлай: – Къудретли Рабби-Тааля Мукъаддес, Мукъаддес, Мукъаддестир! О, башта олгъан, шимди бар ве энди келеята!