13 Муса ярдымджысы Ехошуанен барып, Алланынъ байырына котерилип башлады.
огълу Нун ве огълу Ехошуа эди.
Мусанынъ къайнатасы Йитро Мусанынъ апайы ве балаларынен сахрагъа, Алланынъ дагъы янында ордунен ерлешкен Мусагъа ёл алып,
Муса Алланынъ огюне котерильди. РАББИ дагъдан оны чагъырып: – Якъупнынъ эвлятларына, Исраиль огъулларына бойле деп айт ве хабер эт:
Муса мидьянлы руханий олгъан къайнатасы Йитронынъ къой-эчкилерини бакъа эди. Куньлерден бири о, сюрюни сахранынъ узакъ ерине айдады ве Хорев деген Алланынъ дагъына кельди.
Ехошуа, шамата котерген халкънынъ сесини эшитип, Мусагъа: – Ордуда дженк шаматасы эшитиле, – деди.
Адам достунен лаф эткен киби, РАББИ де Мусанен юзьме-юзь лаф эте эди. Сонъ Муса ордугъа къайта эди, онынъ яш ярдымджысы Нуннынъ огълу Ехошуа Чадырда къала эди.
РАББИ Харунгъа: – Мусаны къаршыламакъ ичюн, сахрагъа кет, – деди. Харун кетип, Мусанен Алланынъ дагъы янында корюшип, опюшти.
Муса сайлап алгъан ярдымджыларындан бири Нуннынъ огълу Ехошуа: – Муса-эфендим, оларгъа буны япмагъа ёл берме! – деди.
РАББИнинъ къулу Муса кечинген сонъ, РАББИ Мусанынъ ярдымджысына Нун огълу Ехошуагъа бойле деди: