3 Фукъарени суд эткенинъизде, фукъарелигини аджып, ялан айтманъыз.
Башкъа адамларнынъ ишлери киби, фукъаренинъ ишини де адалетли чезинъиз.
Яман адамгъа яхшы бакъмакъ да, инсафлы адамгъа адалетни бермемек де ямандыр!
Ёкъсулны, фукъаре олгъаны ичюн, сыдырма, шеэрнинъ араба къапусы янында заваллынынъ джаныны агъырттырма.
Адалетсиз къанунларны япкъанларгъа, акъсыз къарарларны чыкъаргъанларгъа беля!
Адалетсиз суд этменъиз. Фукъаре адамгъа керексиз дикъкъат косьтерменъиз, буюк адамгъа да чокъ урьмет этменъиз. Якъын адамны адалетнен суд этинъиз.
Къанунсыз ишлеринъиз не къадар чокъ, гуналарынъыз не къадар буюк олгъаныны билем. Сиз инсафлы адамларгъа душманлыкъ япасыз, къапар аласыз ве фукъарелерни адалетли суд этмейсиз!
Суд эткенде, адамлар арасында фаркъ этменъиз. Эм адий, эм буюк адамнынъ лафына къулакъ асынъыз. Адамлардан къоркъманъыз. Суд – Алланынъ ишидир. Сиз чезип оламагъан даваларны исе манъа кетиринъиз, мен оларны бакъарым», – дедим.
Суд эткенде, Къанунны бозмасынлар, адамлар арасында фаркъ этмесин ве бахшыш-къапарлар алмасынлар. Бахшышлар икметли адамларнынъ козьлерини кёр этелер ве инсафлы адамларнынъ сёзлерини ялангъа чевирелер.
Юкъарыдан кельген икмет исе биринджиден темиз-пак, сонъ тынчлыкъсевер, йымшакъ, сёз динълеген, мераметке ве хайырлы ишлерге толу, темиз юрекли ве адамларны айырмагъан икметтир.