Пейгъамберлернинъ шегиртлери бирисининъ къадыны агълап, Эль-Ясагъа: – Сенинъ къулунъ олгъан меним акъайым ольди. Сен билесинъ ки, къулунъ РАББИден къоркъкъан бир инсан эди. Шимди исе онъа борджкъа берген бириси кельди де, борджу ерине эки баламны къуллукъкъа алып кетеджек ола, – деди.
Сонъ къадын Алланынъ адамына келип, бутюн бу шейлерни айтып берди. О исе: – Бар, зейтюн ягъыны сат да, борджунъ олгъан адамгъа борджунъны къайтар. Къалгъан парагъа исе огъулларынънен берабер кечинирсинъиз, – деди.
Вай-вай-вай! Башыма беля! Ах, анам! Сен мени догъып, давалашкъан адам олдым, бутюн ернен къавгъалаштым! Не борджкъа бердим, не борджкъа алдым, лякин мени эр кес къаргъай.
Сенде яшагъанлар къан тёкмек ичюн, къапарларны берелер. Сен файдасы ичюн пара бересинъ, пара бергенде, фаиз истейсинъ, якъынынъны зорлап, ондан акъча тутып аласынъ. Мени исе сен къалдырдынъ, – дей РАББИ-ТААЛЯ.
Эгер Алланъ олгъан РАББИ санъа береджек топракъта, сен яшагъан ерлеринънинъ биринде семетдешлеринъден бири фукъаре олса, юрегинъни къаттырма, фукъаре семетдешинъден чевирильме.