Чыкъыш 20:17 - Мукъаддес Китап

¹⁷ Якъын адамнынъ эвини арзу этме, онынъ не апайыны, не къулуны, не хызметчи апайыны, не бугъасыны, не эшегини, не бир шейини истеме.

Чыкъыш 20:17 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Башланув 14:23

ант этем: сен сонъундан: «Мен Ибрамны бай эттим», – айтма деп, сенинъ мал-мулькюнъден йип ве аякъкъап къайышы биле алмайджагъым.

Башланув 3:6

Апай бу терекнинъ махсуллары ашкъа ляйыкъ, гузель, козьге яхшы корюнгенини ве бильги ваде бергенини корьди. Махсулны узьди ве ашады. Янында олгъан акъайына да берди. Акъайы да ашады.

Башланув 34:23

Сонъ оларнынъ сюрюлери, барлыкъ-вариетлери ве эписи айванлары бизимки олур. Айдынъыз, оларнен разы олайыкъ да, олар бизнен берабер яшасынлар.

Эюп акъкъында китап 31:1

Истекнен ич бир къызгъа бакъмамагъа козьлериме буюрдым.

Эюп акъкъында китап 31:9

Эгер юрегим бир къадыннынъ артындан кеткен олса, башкъа адамнынъ къапусы янында пусып отургъан олсам,

Зебур 10:3

Темеллер бозулгъан сонъ, инсафлы адам не япаджакъ?»

Икметли сёзлер 4:23

Эр шейден зияде юрегинъе мукъайт ол, чюнки яшайыш чокъракълары ондандыр.

Икметли сёзлер 6:29

Башкъасынынъ апайынен яткъан адамгъа тамам ойле олур – онъа токъунгъан бирев къабаатсыз къалмаз.

Джемаат башы 4:8

Янъгъыз бир адам бар эди, янында не огълу бар эди, не агъа-къардашы. Заметине сонъу олмагъан, зенгинлигине исе козю ич бир вакъыт тоймагъан эди. «Мен ким ичюн замет этем, джанымны яхшылыкътан марум этем?» Бу да – бош шей ве фена иштир.

Ешая 33:15

Амма адалетнен яшагъан, догърусыны айткъан, арам къазанчтан нефретленген, къолларыны къапардан узакъ туткъан, къан тёкюльгени акъкъында эшитмемеге къулакъларыны тыкъаткъан, яманлыкъны корьмемеге козьлерини къапаткъан адам

Ешая 57:17

Арам къазанч гуналарына ачувланып, оны урдым, юзюмни сакъладым, пек гъазапландым, лякин олар, юзь чевирип, озь ёлларындан кеттилер.

Йирмея 22:17

– Сенинъ не козьлеринъ, не акъылынъ бар! Сен тек арам къазанчкъа ынтыласынъ, къабаатсыз къанны тёкесинъ, зулум ве зорбалыкъ япасынъ.

Йирмея 5:8

Олар бесленген айгъырлардыр, эр бири къомшусынынъ апайына кишней.

Ехезкель 33:31

Меним халкъым сюрю-сюрю санъа келе, сенинъ огюнъде отурып, сёзлеринъни динълей, амма оларны беджермей. Олар тек беден истеклери акъкъында лаф этелер, тек озь файдасы ичюн иш япалар.

Микъа 2:2

Олар тарлаларны истесе, оларны тартып алалар, эвлерни истесе – тартып алалар. Инсанны хорлайлар, эвини талайлар, адамны ве онынъ барлыгъыны чайпайлар.

Хавакъкъукъ 2:9

Эвинъни арам алынгъан шейлернен толдурасынъ, белялардан къачмакъ ичюн юванъны юксеклерде къурасынъ. Алынъ фена!

Матта 20:15

Озь парамны истегенимдже масраф этмеге акъкъым ёкъмы? Я да мен бойле мераметли олгъанымны пахыллайсынъмы?» – деди.

Матта 5:28

Мен исе сизге айтам: ким бир къадынгъа бозукъ ниетнен бакъса биле, гонълюнде о къадыннен гуна ичине энди баткъан ве садыкълыгъыны бозгъан.

Лука 12:15

Сонъ эписине мураджаат этип: – Бакъынъыз, эр тюрлю нефисхорлыкътан сакът олунъыз. Инсан омрю онынъ мал-мулькюнинъ чокълугъына багълы дегиль, – деди.

Лука 16:14

‌Пара севген фериселер буны эшитип, Исаны мыскъыллап башладылар.

Фаалиет 20:33

Мен ич кимсенинъ кумюш-алтыныны я да урбасыны истемей эдим.

Фаалиет 5:4

Сатмаздан эвель эписи сенинъки эди. Сатылгъандан сонъ да акъчанынъ эписи сенинъ къолунъда эди. Не ичюн юрегинъде бойле ниет беслединъ? Сен адамларгъа дегиль, Аллагъа ялан айттынъ.

Римлилерге 13:9

Зина этме, адам ольдюрме, хырсызлама, башкъасынынъ малыны истеме. Булар ве башкъа эмирлернинъ эписи бир эмирде бирлешелер: «Якъын адамны озюнъни киби сев».

Римлилерге 7:7

Шунынъ ичюн не айтайыкъ? Къанун – гунадырмы? Асыл ёкъ! Амма Къанун олмаса эди, мен гуна не олгъаныны бильмез эдим. Къанун «истеме», деп буюрмаса, мен «истек» не олгъаныны бильмез эдим.

1 Коринтлилерге 6:10

не хырсызлар, не къызгъанчлар, не ичкиджилер, не башкъаларны яманлагъанлар, не айдутлар киреджеклер.

Эфеслилерге 5:3

Сизинъ аранъызда ороспулыкъ, ич бир пислик я да ачкозьлик тильге биле алынмасын, чюнки сиз азиз адамларсыз.

Эфеслилерге 5:5

Шуны билинъиз: ич бир ороспу, пис я да ачкозь адам (бойле адам – путпересттир) Месихнинъ ве Алланынъ падишалыгъында мирас алмайджакъ.

Къануннынъ текрары 5:21

Якъын адамнынъ апайыны арзу этме, онынъ не эвини, не тарласыны, не къулуны, не хызметчи апайыны, не огюзини, не эшегини, не де бутюн мал-мулькюни истеме.

Къануннынъ текрары 7:25

Аллаларынынъ путларыны атеште якъынъыз. Путларнынъ устюндеки кумюшни ве алтынны истеме, оны озюнъе алма. Алсанъ, о санъа къапкъан олур. Алланъ олгъан РАББИ ичюн бу шей пистир.

Филиплердекилерге 3:19

Оларнынъ сонъу – олюм, оларнынъ алласы – ашкъазан, олар масхара шейлернен макътаналар, ердеки шейлер акъкъында тюшюнелер.

Колоссайлыларгъа 3:5

Онынъ ичюн, сизинъ гуналы табиатынъызны: ороспулыкъ, пислик, ахлякъсызлыкъ, яман арзулар ве путперестликке тенъ олгъан ачкозьликни ёкъ этинъиз.

Еудийлерге 13:5

Параны севменъиз, къолунъызда олгъанынен разы олунъыз. Алла: «Сени къалдырмайджагъым ве ташламайджагъым», – деген.

Нун огълу Ехошуа 7:21

гъаниметнинъ арасында Шинар мемлекетининъ аджайип урбасыны, эки кило кумюш ве ярым кило агъырлыгъында бир кесек алтынны корьдим, оларны бегенип алдым. Бу шейлерни чадырымнынъ ортасында топракъта сакъладым. Кумюшни чукъурнынъ тюбюне къойдым.

1 Падишалар 12:3

Шимди РАББИнинъ огюнде ве Онынъ ягънен сюрткен адамы огюнде шаат олунъыз: эгер мен бирисининъ бугъасыны я эшегини алгъан, бирисини алдаткъан я да бирисини зорлагъан, бахшышлар алып, ишине козь юмгъан олсам, айтынъыз, эписини одерим, – деди.

1 Падишалар 15:19

Не ичюн РАББИнинъ айткъаныны тутмайып, авгъа атылдынъ ве РАББИнинъ огюнде яманлыкъ яптынъ? – деди.