8 Бутюн халкъ: – РАББИнинъ бутюн айткъанларыны япармыз, – деп бир агъыздан джевап бердилер. Муса халкънынъ сёзлерини РАББИге айтты.
озь агъа-къардашларына, оларнынъ энъ урьметли сойларына къошулдылар ве Алланынъ къулу Мусанен берильген Къанунгъа коре яшамагъа, РАББИ-Таалямызнынъ эмирлерини, къарарларыны ве низамнамелерини тутмагъа ве беджермеге ант эттилер ве озьлерини еминнен багъладылар.
Мусагъа: – Бизлернен сен лаф эт, биз сени динълейик. Алла бизлернен лаф этмесин. О, бизнен лаф этсе, биз оледжекмиз, – дедилер.
Муса келип, халкъкъа РАББИнинъ эписи сёзлерини ве эмирлерини айтып берди. Бутюн халкъ да бир сеснен: – РАББИнинъ сёзюни тутып, бутюн айткъанларыны япармыз, – деди.
Сонъ Васиет Китабыны алды ве эшиттирип халкъкъа окъуды. Халкъ: – РАББИнинъ сёзюни тутып, Онынъ бутюн айткъанларыны япармыз, – дедилер.
Сонъ халкъ инанды. Олар Исраиль огъулларына РАББИ келип, оларнынъ чеккен зулумларыны корьгенини эшиттилер. Ондан сонъ олар седждеге къапанып ибадет эттилер.
Лякин халкъ Ехошуагъа: – Ёкъ! Биз РАББИге хызмет этеджекмиз! – деп джевап бердилер.
Халкъ Ехошуагъа: – Алламыз РАББИге хызмет этеджекмиз, Онынъ сёзюни динълейджекмиз, – дедилер.