20 РАББИ Синай дагъына, дагънынъ тёпесине энди, Мусаны дагънынъ тёпесине чагъырды, ве Муса чыкъты.
РАББИ онъа: – Чыкъ, РАББИнинъ огюнде дагъда тур. Сонъ РАББИ кечеджек, – деди. РАББИнинъ огюнде буюк ве кучьлю, дагъларны парчалайджакъ ве къаяларны йыкъаджакъ ель эсти. Лякин РАББИ бу ельнинъ ичинде дегиль эди. Ельден сонъ ер тепренип башлады, лякин РАББИ зельзеленинъ ичинде дегиль эди.
Сен Синай дагъына энип, оларнен коклерден лакъырды эттинъ. Оларгъа догъру къарарларны, ишанчлы къанунларны, низамнамелерни ве яхшы эмирлерни бердинъ.
Лякин инсан киби оледжексинъиз, эр бир башлыкъ киби тюшеджексинъиз!»
Учюнджи куньге азыр олмакъ ичюн, озь урбаларыны ювсунлар. Учюнджи куню бутюн халкънынъ козю огюнде РАББИ Синай дагъына энер.
Муса Алланынъ огюне котерильди. РАББИ дагъдан оны чагъырып: – Якъупнынъ эвлятларына, Исраиль огъулларына бойле деп айт ве хабер эт:
Муса байыргъа чыкъкъан сонъ, байырнынъ устюни булут сарды.
Муса, булутнынъ ортасына кирип, байыргъа чыкъты. Байыр устюнде Муса къыркъ кунь ве къыркъ гедже къалды.
Сабагъа азыр олып, Синай дагъына котериль ве анда, дагънынъ тёпесинде Меним огюме кель.
Муса эвелькилерине ошагъан эки таш кести. Саба эрте турып, онъа РАББИ эмир эткени киби, Муса эки ташны алып, Синай дагъына котерильди.
шай деди: – РАББИ Синайдан кельди, Сеир дагъларында ачылды, Паран дагълы топрагъындан нурнен пейда олды, азизлернинъ ордуларынен кельди, онъ къолунда Къанун атеши бар эди.
Мен дагъгъа чыкъып, анда таш леваларыны, РАББИ сизге береджек васиет леваларыны аладжакъ эдим. 40 кунь ве 40 гедже мен дагъда эдим, аш ашамай, сув ичмей эдим.