14 Муса дагъдан халкъкъа тюшти ве халкъны эляллатты. Олар озь урбаларыны ювдылар.
Якъуп озь эвиндекилерине ве онен олгъан эписи адамларына бойле деди: – Сизде олгъан эписи башкъа аллаларны ташлап кетинъиз, элялланынъыз ве урбаларынъызны денъиштиринъиз.
оларгъа: – Сизлер левийли къоранталарынынъ башлыкъларысынъыз. Озюнъиз де, агъа-къардашларынъыз да элялланынъыз. РАББИнинъ, Исраиль Алласынынъ Сандыгъыны мен азырлагъан ерге кетиринъиз.
РАББИ Мусагъа: – Халкъкъа барып, оны бугунь ве ярын эляллат.
амма бу адамгъа къолнен токъунманъыз: оны ташларнен урып, я да окънен атып ольдюринъиз. Айванмы о, адаммы, сагъ къалмасын», – айт. Девамлы бору сеси эшитильген вакъытта олар дагъгъа чыкъмакъ мумкюн, – деди.
Муса халкъкъа: – Учюнджи куню азыр олунъыз, апайларынъызгъа токъунманъыз, – деди.
ве атешке даянгъан эр шейни темизлемек ичюн, атештен кечиринъиз. Ондан гъайры оларны темизлев сувунен темизлемек керек. Атешке даянмагъан шейлерни сувдан кечиринъиз.
Давут Руханийге: – Мен эр заман дженкке чыкъкъаным киби, бу кере де янымызда къадынларымыз ёкъ эди. Ёлумыз адий олгъан олса да, генчлеримизнинъ беденлери элял олып къалалар. Бойле бир куньде исе олар даа да зияде темизлигини сакълайлар, – деди.