Лякин адамлар: – Барма. Эгер биз къачып башласакъ, бунъа кимсе эмиет бермез. Ярымыз ольдюрильгенде биле, кене эмиет бермезлер. Сен бир озюнъ исе он бинъ адам кибисинъ. Сен шеэрде къалып, бизге ярдым этсенъ, даа яхшы олур, – дедилер.
Олар даима халкънынъ даваларыны чезсинлер. Эр бир пек муим иш акъкъында сени хабердар этип, чезмесини санъа берсинлер, уфакъ-тюфек даваларны исе озьлери чезсинлер. Санъа къолайджа олур, ишнинъ агъырлыгъы оларгъа да тюшер.
О ерге бардым, чюнки мени Алла Озю ёллады. О ерде мен халкъларгъа бильдирген Къуванчлы Хаберни андакилерге айтып бердим. Оны урьметли адамларнен айры корюшюв вакътында анълаттым, меним кечкен ве шимдики хызметим бошуна я да бошуна олмагъаныны бильмеге истедим.