6 Иште, Мен алдынъа Хоревдеки къая устюнде турарым. Сен къаягъа урарсынъ, ве ондан сув чыкъар. Оны халкъ ичер, – деди. Исраиль акъсакъалларынынъ козьлери огюнде Муса ойле де япты.
Ачлыкъта Сен оларгъа коклерден отьмек бердинъ, сувсузлыкъта къаядан сув чыкъарып бердинъ. Оларгъа бир топракъ бермеге ант эткен эдинъ ве оны тартып алмагъа оларгъа эмир эттинъ.
Оларны башкъа халкъларнынъ къолуна берди, олардан нефрет эткенлер оларгъа эфендилик этип башлады.
Джанымны олюмден, козьлеримни яштан, аякъларымны таймакътан Сен къуртардынъ, я РАББИм!
О, бизге халкъларны бойсундырды, къабилелерни аягъымыз астына ташлады.
Лякин инсан киби оледжексинъиз, эр бир башлыкъ киби тюшеджексинъиз!»
– Сен исе, таягъынъны котерип, къолунъны денъизге тараф узатып, оны экиге боль. Исраиллилер денъизнинъ ортасында олгъан топракъ устюнден кечерлер.
Харун Исраиль огъулларынынъ бутюн джемаатына айткъанда, олар сахрагъа айланып бакътылар, ве, иште, булутта РАББИнинъ Шурети пейда олгъаныны корьдилер.
РАББИ оларны сахрадан кечиргенде, сувсузлыкънен чекиштирмеди, оларгъа къаядан сувны чыкъарды, къаяны ярды да, сувлар фышкъырды.
– Озь таягъынъны ал да, агъанъ Харуннен берабер джемаатны топла. Халкънынъ козю огюнде къаягъа айтынъ, ве о, сувны береджек. Сен оларгъа къаядан сувны береджексинъ ве эм джемаатны, эм айванларыны ичиреджексинъ, – деди.
Иса къадынгъа джевап берип: – Эгер сен Алланынъ бахшышыны ве «Манъа ичмеге сув берсе», дегенининъ ким олгъаныны бильсенъ, Ондан сен озюнъ сув истер эдинъ, ве О санъа тири сув берер эди, – деди.
Лякин ким Мен береджек сувны ичсе, ич бир вакъыт сувсамайджакъ. Мен береджек сувны ичкен адамнынъ ичинде эбедий омюрге ынтылгъан чокъракъ пейда оладжакъ, – деди.
Эписи бир рухий ичимликни иче эдилер, оларнен берабер баргъан рухий къаядан сув иче эдилер. О къая исе Месих эди.
(Хорев еринден Къадеш-Барнеа шеэринедже Сеир дагъларындан кечип кеткен ёлнынъ узунлыгъы он бир куньлюктир.)
зеэрли йыланларынен, чаянларынен ве сувсуз, къуру ерлеринен толу буюк ве къоркъунчлы сахрадан алып кетирген, чакъмакъташ къаясындан сизге сув чыкъаргъан,
Рух ве келин: – Кель! – дейлер. Эшиткен адам да: – Кель! – десин. Сувсагъан адам кельсин, истеген адам яшайыш сувуны бедава алсын.