16 ве: – Къолларым РАББИнинъ тахтына тараф котерильгенлери ичюн, РАББИ Амалекке къаршы несильден несильге дженк этеджек, – деди.
онъа бойле деди: – РАББИнинъ сёзлери будыр: Озюмнен ант этем ки, сен бу ишни бойле япкъанынъ ичюн, бирден-бир огълунъны Манъа бермеге аджымагъанынъ ичюн,
РАББИ – меним къудретим, меним макътав тюркюмдир, О, манъа къуртулыш берди. О, меним Аллам, Оны макътарым! О, бабамнынъ Алласы, Онынъ Адыны юксельтирим.
РАББИ бойле дей: – Коклер – тахтым, ер юзю – аякъларыма таяма. Меним ичюн эвни къайда къураджакъсынъыз? Раатланмагъа ерим не ерде оладжакъ?
– Коклер – тахтым, ер юзю – аякъларыма таяма. Сизлер Манъа насыл эв къурарсынъыз? – деп сорай Рабби. – Я да Манъа раатланмакъ ичюн насыл ер бар экен?