10 Ехошуа, Муса онъа айткъаны киби япып, амалеклилернен дженклешмеге кетти. Муса, Харун ве Хур исе байырнынъ тёпесине чыкътылар.
Азуванынъ олюминден сонъ, Къалев Эфраткъа эвленди. Эфрат онъа Хур адлы огъул догъды.
Муса къолларыны котергенде – исраиллилер енъе эдилер, къолларыны тюшюргенде – амалеклилер енъе эди.
Лякин Мусанынъ къоллары болдурды. О вакъыт Харун ве Хур, таш алып, онынъ тюбюне къойдылар, ве Муса онынъ устюне отурды. Харуннен Хур Мусанынъ къолларыны тутып турдылар, бири – бир тарафтан, экинджиси – экинджи тарафтан. Кунь баткъандже Мусанынъ эки къолу котерилип турды.
Акъсакъалларгъа исе: – Биз къайтмагъандже, мында къалып турунъыз. Мына сизлернен Харун ве Хур къалалар. Кимде насыл дава олса, оларгъа барсын, – деди.
– Бакъ, Мен Ехуда къабилесинден Хурнынъ торуны, Урийнинъ огълу Бецалелни сайлап алдым.
Эгер сиз буюргъанларымны беджерсенъиз, сиз Меним достларымсыз.
О вакъыт анасы хызметчилерге: – О, сизге не айтса, оны япынъыз, – деди.
РАББИ Мусагъа буюргъаны киби, Муса Ехошуагъа ойле де буюрды, Ехошуа исе тамам ойле де япты. О, РАББИ Мусагъа буюргъанындан бир сёз къачырмады.